وقتی چانه ورزش کوچک گرفته می شود؟!
می گویند در تقسیم بندی امروز ورزش جهان، این مورد مهم را به دو دسته بسیار پر اهمیت تقسیم، می کنند، و آن ورزش با مدیر و ورزش بدون مدیر است! وافعیتی که باید آن را پذیرفت و نباید در برابر آن موضع گرفت! مناسفانه چند ده سالی است که با یک شیب ملایم، خواسته یا ناخواسته چانه ورزش دارد از سوی مسئولان کوچک گرفته می شود و ثمره آن هم همانی می شود که همه ما در حال حاضر می بینیم و می بینید! در ورزشی که احمد درگاهی، سید مصطفی هاشمی طبا، بهرام افشارزاده، سیدعبدالکریم سادات رضایی، محمد رضا یزدانی خرم، وحید مرادی، محمد دادکان، داریوش مصطفوی، ناصر پورعلیفرد، محمود مشحون، مسعود خلیلی و … مدیریت بخش های مختلف و فدراسیون های آن را بر عهده داشته اند، امروز به کجا رسیده ایم، که انتظار داشته باشیم در ورزش شق القمر محقق شود! باید پذیرفت که موفقیت در پس داشتن مدیران شجاع، توانمند، مقتدر، کاربلد و … است، همانهایی که کارنامه دیروزشان، می تواند برای رسیدن به موفقیت، الگوی مدیران امروز باشد که متاسفانه نیست! در چنین شرایطی باید هم به روزمره گی دلخوش باشیم. باید هم به جای برنامه های کاری هفتگی، ماهانه، سالانه و چند سالانه به برنامه های روزانه دل ببندیم و چشم امیدمان به استعدادهای خودرویی باشد که هر چند یکبار در مسابقات جلوه گر می شوند تا ما هم در پس سایه آنها چند صباحی به مدیریت خود بیشتر ادامه دهیم و … !
