
پايان ماه عسل تصميم گيران و تصميم سازان ورزش!
از همان زمانی که احمد دنیا مالی وزیر ورزش و جوانان از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد گرفت، ۱۶۶ روز است که میگذرد! روزهایی که جامعه ورزش انتظارش این بود که ورزش کشور نسبت به گذشته سر و سامان بهتری بگیرد و یا به تعبیری حال ورزش كشور تا حدودی خوب شود که تا به امروز متاسفانه این اتفاق نیفتاده است! و چنین هم به نظر میرسد که با گذشت زمان، ماه عسل وزارت هم تمام و حاشیهها دارند یکی، یکی به سراغ مدیران ورزش کشور میآیند. فدراسیون سوارکاری امروز مدتهاست که منتظر اجرای دستوری است که احمد دنيامالي وزیر ورزش و جوانان، صادر و چندی قبل آن را در جمع اعضاي تشکلهاي ورزشي ايران اعلام کرد! همان فدراسیونی که معاونت قهرمانی وزارت ورزش و جوانان در جمع کارگروه ورزش حزب موتلفه اسلامی نام رئیس آن را رسمأ به زبان آورد و اعلام داشت! اما تا به امروز در آن فدراسيون هیچ اتفاقی نیفتاده و گويا قرار هم نيست كه بيفتد! دوومیدانی از همان روز، شروع به کارش دستخوش مشکلات بسیاری بود تا جایی که امروز قهرمانان آن به وزیر ورزش نامه مینویسند که تکلیف ما و فدراسیون ما را مشخص کنید! فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام اگرچه بظاهر تعلیق شد، اما معناي این تعلیق، آن تعلیقی نیست که ما از فدراسیونهای معتبر جهانی در ذهن خود داریم! اما باز هم، همین مسئله نشان از عدم قدرت لازم وزارت ورزش و جوانان را مي دهد. کاراته، هنوز کار ثبت نامش، را برای برگزاری مجمع انتخاباتی آغاز نکرده است و این شايد معنایش آن باشد، که دوستان در حال خريدن زمان و اتلاف وقت برای انجام کارهایی هستند که تصمیم گیرندگان آن میخواهند با اين حربه به آن برسند! فدراسيون انجمنهای ورزشی و معلولین و توان یابان هم هنوز اندر خم يك كوچه سير كرده و تکلیف شان با خودشان مشخص نیست! فوتبال هم که مشخص شد حرف شنوی خاصی از وزیر ورزش و جوانان نداشته و خودش برای خودش تصمیم میگیرد! و فدراسیونهای ديگري که مواجهه آنها با وزارت ورزش و جوانان جای تامل بسیار دارد! همان فدراسيون هايي كه اساسنامههای خود را بر اساس اساسنامه های بين المللي تدوین کرده و همین که ورزش کشور بخواهد نظارتی بر روی آنها اعمال كند، بلافاصله تهدیدها شروع و در نهایت هم موضوع تعلیق پیش میآید! و می شود همین اتفاقاتي که اين روزها دارد مي افتد. در اين شرايط باید پذیرفت که متاسفانه اختیارات و قدرت تصميم گيري وزارت ورزش و جوانان در خصوص فدراسیونهای ورزشی هر روز کمتر و کمتر میشود. تا جايي كه امروز نگاه بسياري از فدراسیونهاي ورزشي به وزارت ورزش و جوانان بمثابه بانکی است که تنها باید پول بلاعوض به آنها تزریق کرده و مجوز سفرهاي خارجي آنها را صادر كند، که این نگاه اصلاً خوب نیست!