پول حرفه ای، برای بازیکنان آماتور!
موضوع بستن قراردادهای فوق نجومی، مدیران بعضی از تیم ها با برخی از بازیکنان فوتبال و عنوان شدن مبالغی که الحق والانصاف نه فوتبال ما و نه بازیکنان و مربیان آن آنقدر می ارزند، موضوع مهمی است که این روزها افکار عمومی جامعه را آزار می دهد. جامعه ای که در مقایسه با درآمد مشاغل مختلف، این فاصله بسیار زیاد و آزار دهنده، برایشان ایجاد سوال های متعددی را کرده و جو بی اعتمادی را در جامعه بوجود آورده است. در فوتبال آماتور با آن شرایط فنی پر حرف و حدیث بازیکنان آن، این پرداخت های فوق حرفه ای به بازیکنان، به جز دهن کجی به اقشار آسیب پذیر جامعه چه معنایی می تواند داشته باشد! و وفتی این عصبانیت بیشتر می شود که می بینیم بیشتر این پول ها از بیت المال و از جیب مردم به این بازیکنان پرداخت می شود، بازیکنانی که در این فضا و فارغ از شرایط اقتصادی کشور، دریافت های این چنینی را حق خود می دانند، که این عین بی عدالتی است. بازیکنانی که ثمره عملکرد آنها در میادین آسیایی و بین المللی برای مردم و جامعه فوتبال اظهرمن الشمس است، اما چرا در چنین شرایطی پول های این چنینی در این فوتبال ردوبدل می شود را باید مسئولان کشور، ورزش و فوتبال پاسخ بدهند. آنهایی که می دانند که در این فوتبال چه خبر است اما باز روزه سکوت گرفته و نقش تماشاگر را ایفا می کنند و این اصلا از سوی آنها پذیرفتنی نیست! دوستان تصمیم گیر و تصمیم ساز در فوتبال ایران خوب می دانند که قانون سقف قرارداد هم در این فوتبال رعایت نشد و کمکی هم به این فوتبال نکرد و حالا چنین بنظر می رسد که باید به قوانینی محکم تر و عملیاتی تر پناه برد تا اینگونه، سرمایه های کشور علیرغم رضایت مردم آن، بین یک گروه قلیل توزیع نشود. بدون شک در چنین شرایطی نقش قانونگذاران جامعه و ورود قریب الوقوع آنها به این پرداخت های فوق تصور و غیر قابل باور بیشتر احساس می شود، همانهایی که باید در سر بزنگاه های این چنینی، نقش تعیین کننده خود را ایفا نمایند که جامعه فوتبال، امیدوار است که این اتفاق بیفتد.
