چرا تلویزیون “عاملی” برای آزردگی خاطر “عامل” شد؟
شاید اگر کسی برای نخستین بار برنامه ای را که با حضور هادی عامل گزارشگر توانمند کشتی، از یکی از شبکه های تلویزیونی را می دید، از روند برنامه و ناراحتی میهمان آن یعنی هادی عامل به درستی متوجه می شد که چه شوخی بی مزه ای با میهمان آن برنامه صورت گرفته است. میهمانی بنام هادی عامل که به او کفن و آگهی ترحیم خودش را هدیه دادند. هدیه ای که هر توجیهی که دوستان بخواهند برای آن پشت سر هم قطار کنند، در ماهیت ناپسند آن هیچ شکی باقی نمی ماند.
مرگ حق است و مردن امری مسلم که دیر یا زود همه ما، به آن دعوت، لبیک خواهیم گفت. اما چه خوب می شد، که مجریان و تهیه کننده گان برنامه های این چنینی با توجه به روحیات میهمانان خود برای آنها چنین هدیه ای را تعریف می کردند! هدیه ای که هادی عامل از دیدن و پذیرش آن سرباز زد و ناخوشنودی خود را از چنین وضعیتی اعلام کرد. برنامه ای که هادی عامل دیگر برایش هیچ نمره ای به جز نمره مردودی رقم نزد! چه خوب می شود در برنامه های این چنینی مثل خیلی از برنامه های دیگر، سیما اصلا هدیه ای به میهمانان اهدا نکند. یعنی میهمانان بیآیند، برنامه ای را با حضور خود پر کنند و سر آخر هم بروند! اما اینکه بخواهند در برنامه های این چنینی و با اهدا چنین هدایایی حرمت میهمانان خود را به سخره بگیرند، به هیچ وجه پذیرفتنی نیست. حال اگر دوستان بخواهند در توجیه اشتباه خود بهانه بیآورند که روال برنامه چنین است و میهمانان دیگر در مقابل چنین هدیه ای اصلا واکنشی مانند هادی عامل نداشته اند! البته شاید اگر مجریان دیگری که این روزها در تمامی شبکه تلویزیونی و در اکثر برنامه ها رد پای آنها دیده می شود، بودند، علاوه بر پذیرش این هدایا، صحنه هایی بیاد ماندنی هم خلق می کردند. پس بهتر است تلویزیون از این پس در تولید چنین برنامه هایی با میهمانان خود بر اساس روحیات آنها برنامه تعریف کند و با عملکرد خود باعث آزردگی خاطر آنها نشود!
