چرا قدیمی های فوتبال اکبر خانزاد را فراموش کرده اند؟

خادم واقعی فوتبال که قریب پنجاه سال زندگی خود را وقف خدمت به سه نسل فوتبال کشور کرد،این روزها در بستر بیماری است و کسی هم از او سراغی نمی گیرد!
حاج اکبر خانزاد را باید نمونه یک انسان شیفته ورزش و عاشق واقعی فوتبال قلمداد کرد. انسانی که مجاهدانه و خالصانه در خدمت بازیکنان ملی پوش بود و عصای دست کادر فنی در سالهای گذشته به شمار می رفت. طیف وسیعی از ملی پوشانی که هواداران برای آنها هورا می کشیدند،در تمرینات و بازیهای بین المللی و در سفرها از خدمت رسانی اکبر خانزاد بهره می بردند. او مانند پدری دلسوز بازیکنان را تر و خشک می کرد و برای آماده کردن البسه و تدارک تیم یک لحظه آرام و قرار نداشت. جای شکرش باقی است ،بعد از کنار گذاشتن اکبر خانزاد از تیم ملی ،اعضای تیم خبرنگاران( قلم ورزش) او را تنها نگذاشتند. او سالهای متمادی در کنار تیم قلم ورزش است و بیش از سی سال هم به تیم پیشکسوتان اکباتان خدمت رسانی کرده است.
حاج اکبر پاک دست و با اخلاق ما،این روزها با بیماری دیابت و ناراحتی قلبی دست و پنجه نرم می می کند و برای درمان و هزینه بیماری مشکلاتی دارد.
متاسفانه مدیرانی که دستی بر آتش داشتند،در آن دوران به فکر آینده این خادم دوست داشتنی نبودند و او ناگزیر به پرداخت حق بیمه شخصی شد. او امروز با ده سال پرداخت حق بیمه از حقوق ناچیزی برخوردار است!
متاسفانه چندی است در فوتبال قواعد دوستی و رفاقت را بجا نمی آوریم و مهر ورزی،نوع دوستی و قدرشناسی از خادمان خود را فراموش کرده ایم. در عصری که همه برای قهرمانان و فوتبالیست های جوان هورا می کشند،یادمان باشد،روز و روزگاری نفرات دیگری هم در گستره زمین فوتبال حماسه می آفریدند و امروز گوشه نشین شده اند( صاحب این قلم اساسا با انعکاس شرایط فعلی پیشکسوتان و بزرگان ورزش موافق نیست. به همین جهت از درج عکس جدید ایشان در بستر بیماری امتناع کرده ام. تصویر او در حال حمل توپ در تمرین تیم خبرنگاران، حامل یک دنیا پیام ویژه است). برای حاج اکبر عزیز و‌مهربان ،سلامتی و شفای عاجل آرزو می کنیم.