چه شلم شوربایی شد داستان سرخابی ها!
وقتی یک نفر و یا یک موسسه و یا یک نهاد، تصمیم گیرنده اصلی هرکدام از دو باشگاه‌ه سرخابی بود اوضاع قمر در عقرب می شد امروز که پدرخوانده های استقلال و پرسپولیس هر کدام ، چند بانک و موسسه و شرکت معرفی شده است خدا بخیر کند .نمی دانیم چرا نمی توان به این چند شاخه بودن مالکیت استقلال و پرسپولیس امیدوار بود . کافی است یکی از بانک ها یا موسسات سهیم، ورشکست شوند که الانم زیاد اوضاع خوبی ندارند یا مدیریت کلان اقتصادی و بانکداری کشور تغییر کند و مدیر بعدی نخواهد که حمایت کند … مصوبه دولت هم نمی تواند ضمانت محکمی باشد چون آنها که مدیریت پتروشیمی یا بانک را برعهده می گیرند خود را فراتر از این قواعد می دانند. می‌دانید که اینجور موارد سلیقه ای و قائم به فرد هست و با رفت و آمد یک مدیرعامل بانک حامی ، شالوده شرکت یا موسسه حامی دو باشگاه دچار تزلزل خواهد شد . آنچه مسلم است بهترین راهکار این بود که دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با این همه علاقمند و هوادار میلیونی را به افرادی کاربلد و عاشق و البته قابل اطمینان با نظارت وزارت ورزش واگذار کنند تا روی پای خود بایستند . افرادی خوش فکر و کاربلد و یا بزرگانی از خانواده استقلال و پرسپولیس که توانایی خود را در اداره باشگاه‌ها به ثبت رسانده اند و صدالبته در یک پروسه ۵ و ۱۰ ساله بتوانند برنامه های خودشان را پیاده کنند .نه اینکه سه سال پیش دوباشگاه را در فرابورس عرضه کردند مردم پول ریختند و سهام خریدند و در همان ابتدای کار تمام پول را سازمان خصوصی سازی به اضافه یک وام چرب و نرم به مدیریت آبی و قرمزها داد و خلاص …مدیر آبی ها برداشت و رفت و کلی بدهی روی دست باشگاه گذاشت و قرمزها هم چاله چوله ها را پر کردند …
تکلیف سهام مردم چی شد ؟!
اون آقایی که مسولیت خصوصی سازی داشت و هر روز توی تمام برنامه های ورزشی خودش را تبلیغ می کرد الان کجاست تا توضیح بدهد؟!انشالله اینبار محکم کاری کنند تا به دیوار نخورند. الگو برداری از صنایع بزرگ و الگو برداری از کشورهای منطقه مثل ترکیه و ژاپن و کره می تواند راهگشا باشد .
آقای هاشمی وزیر ورزش و جوانان از روز نخست بنا را بر واگذاری سرخابی ها گذاشت و به هر حال به نتایجی رسیده است ولی خدمت شان عرض می کنیم که حتما الگوهایی از همسایه ها و آنها که در تراز ما هستند می تواند کار را محکم تر کند .
