کاراته بر مدار نظم

وقتی بنا باشد که قانون در یک فضای جمعی حاکم باشد. طبیعی است که برخی‌ها نتوانند در آن فضا تاب آورده و ناخواسته از آن فضا جدا خواهند شد. چرا که قانون با خود نظم و انظباط را مي آورد و تلفیقی از این دو نيز محیط کاری را به سوی يك سلامت دائمي سوق خواهد داد.
اگر بپذيريم كه برخی از افراد نان شان در بی‌نظمی است و در فضایی که قانون، نظم و انضباط حاکم باشد، نمی‌توانند دوام بیاورند! به خيلي از واقعيت ها دست خواهيم يافت! چرا که آنها همه چیز را برای خودشان می‌خواهند، و برای به دست آوردن آن همه چیز، هم از هیچ تلاشی فروگذار نخواهند بود. همه این‌ها را گفتیم تا به فدراسیون کاراته برسیم، جایی که مزدا صوفی، کیکاووس سعیدی و … دارند با اتکا به قانون و نظم و انضباط فضا را برای شایسته سالاری فراهم می‌آورند و این همان اتفاق خوبی است که باید در تمامی فدراسیون‌های ورزشی ما هم بیفتد. صوفی برخلاف همه آن مواردی که در خصوص او می گویند، یک شخصیت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی است. مدیری که بالاترین خصوصیت او این است که نیامده است تا از كنار کاراته برای خودش چیزی بردارد و حضور سعيدي هم در کنار او دقيقا مبین همین واقعیت است. اما چه خوب مي شود، که به جای پیش داوری، اظهار نظر و قضاوت هاي نادرست در خصوص فدراسیون کاراته اندکی صبر کرد و وقتی كارها وارد مدار صحیح آن شد در باره آن قضاوت کرد! اين روزها صوفی و سعیدی در مجموعه فدراسیون کاراته دارند، در فضایي کار می‌کنند که کاری به کار کسی ندارند! آنها در همین مدت تقریباً اندک، نشان داده اند که نقد پذيرند و براي داشتن عملکرد بهتر راه را از هر نظر برای دلسوزان، نقادان منصف، اهالي كاراته و … باز گذاشته و دارند از نقدهای آنها در جهت پیشرفت اهداف کاراته استفاده می‌کنند. که بدون شك این وجه تمایز آنها نسبت به دیگر فدراسیون‌های ورزشی است. فدراسیوني که با گذشت زمان و اتفاقات خوبی که در آن خواهد افتاد، بر روی همه پيشداوري ها و قضاوت‌ها خط بطلان کشیده و همانی خواهد شد که ورزش کشور می‌خواهد. یک فدراسیون پرکار، پرخبر، افتخارآفرین، موثر اما ساکت و آرام!