آقای فوتبال، در پرسپولیس

پرسپولیس وقتی که از کارتال به برانکو و سپس به یحیی گل محمدی رسید، مشخص بود که همه این حرف ها تنها حربه ای برای سرگرم کردن مخاطب است. مخاطبانی که افراد در پرسپولیس برایشان می آیند و می روند، ولی آنچه که برایشان مانده و می ماند، نام پرسپولیس است. برای این مخاطب و در روزهای پر دلهره و پر اضصراب پرسپولیس، ناگهان نام کریم باقری، به میان آمد. شخصیتی که چنانچه می خواست، سرمربی پرسپولیس شود نه امروز، بلکه سالها قبل این مسئولیت را می پذیرفت.بعد از کریم، نام مهدی تارتار به میان آمد، مربی جوانی که علیرغم شایستگی، برای هدایت تیم بزرگی چون پرسپولیس کوچک بنظر می رسید! ضمن اینکه، مشخص بود، که او هم گزینه نهایی سرخپوشان نیست و این پروسه در نهایت ابهام جلو می رفت، تا اینکه در نهایت خبر رسید که وحید هاشمیان سرمربی پرسپولیس شده است. مربی جوانی که با فوتبال منضبط آلمان آشناست و برای مدتی هم دستیار مربی بزرگی چون پپ گواردیولا بوده است. جوانی که در هامبورگ یکی از بهترین های تیمش بود، ضمن اینکه در کنار اسکوچیچ و در تیم ملی فوتبال ایران هم ثابت کرد، که راز و رمز مربیگری را خوب می داند. آن هم مربیگری منطبق بر منطق، که برای خودش هم هدف را خوب تعریف می کند و … اما امتیاز بزرگ وحید هاشمیان نه موضوع، فنی اوست. نه آشنایی اش با فوتبال آلمان! نه همکاری اش با گواردیولا و نه حضورش در تیم ملی فوتبال ایران و نه … بلکه امتیاز و هنر اصلی، بزرگ و منحصر به فرد وحید هاشمیان تواضع مثال زدنی و اخلاق حرفه ای و خوب اوست که او را از بسیاری از مربیان دیگر فوتبال ایران متمایز می سازد. امتیاز بزرگی که می تواند در این فوتبال پر حاشیه، و پر سروصدا به کمکش آمده و به او در راه رسیدن به موفقیت کمک کند.