چرا کسی احوال قاسم محمدی را نمی پرسد؟
درگذشت حمیدرضا درجاتی و محمد بهبهانی دو عکاس جوان و تصویر بردار ورزشی در دو سانحه جداگانه نشان داد تا چه حد فعالیت در عرصه ورزش با حوادث، مشقات ودشواری هایی روبرو است.
قاسم محمدی،حسین ماهوت فروش و اخیرا هدایت الله بهبهانی که دچار عارضه مغزی و قلبی شدند و در معرض آسیب جدی قرار گرفتند،نشان از مشکلات فراوان همکاران در این حوزه دارد. مشاغلی پر استرس، پر حادثه و دارای مضیقه های جورواجور. بسیار تلخ و گزنده است، وقتی شاهد دعواها و منازعات بزرگان رسانه در فضای مجازی هستیم. مناقشه هایی که غالبا جناحی،رنگی و دارای وابستگی ها و علائق باشگاهی است. عیبی هم ندارد. بالاخره افرادی به جناحی،تیمی و باشگاهی تعصبی دارند،اما شایسته نیست از نزدیکان و همکاران خود غافل باشیم. از قدیم گفته اند: چراغی به خانه رواست به مسجد حرام است. بعد از ظهر امروز با قاسم محمدی عکاس پیشکسوت و همکار قدیمی تماس گرفتم تا جویای احوالش باشم. با صدای نحیف و لغزشی که در گفتارش وجود داشت،به سختی متوجه صحبت هایش شدم. احوالش را جویا شدم،با تلخی تمام گفت: خدا را شکر که شما تماس گرفتید،در یک ماه گذشته از عرصه ورزش،هیچکس سراغی از من نگرفته است. انگار اسم ما را از همه جا پاک کرده اند.مشکلات بیماری و اجاره نشینی و ضرورت جا به جایی حال و روزی باقی نگذاشته است. چند روز پیش که حادثه سکته هدایت الله بهبهانی و درگذشت فرزند جوانش را شنیدم دچار شوک شدم،بلافاصله اورژانس آمد و برای مشکلات قلبی من دارو و درمان داد و..
شنیدم که آقای ماهوت فروش عکاس قدیمی و همکار ما هم دچار بیماری شده و با کمک شما و هماهنگی با فدراسیون پزشکی ورزشی مراحل فیزیوتراپی و مراقبت های خاص را انجام می دهند( توقعی از دوستان ندارم،همه به نوعی درگیر هستند،اما بالاخره وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و …لازم است در مواقع پیری و بیماری و خانه نشینی سراغی از همکاران بگیرد). یک عمر در حوزه ورزش و به صورت شبانه روزی کار کردیم. کار عکاسی با آن امکانات محدود و ابتدایی و گذراندن عمر در تاریک خانه ها برای چاپ عکس ها سخت و جانکاه بود. بسیاری از همکاران از جمله حسین معتمدی عزیز و غلام رضایی در دنیای ورزش به دلیل استنشاق داروها در تاریک خانه که سرطان زا بود،جان خود را از دست دادند و..
امیدوارم قدری به فکر پیشکسوتان و کسانی که عمر خود را پای ورزش گذاشتند،باشیم.
هدایت الله بهبهانی زندگی خود را وقف ورزش کرد.جوانش را هم در این حوزه از دست داد.از ما گذشت،در گوشه ای از خانه و در تنهایی محض روزگار می گذرانیم،اما انتظار دارم مراقب هدایت باشید و برای عیادت از او کم نگذارید.
