بازخواني پرونده مديران فوتبالي (قسمت ششم)

متاسفانه در آن دوران، سازمان تربیت بدنی وقت و در راس آن، محمد علی آبادی همکاری خوبی را با کمیته انتقالی نداشت و بروز مشکلاتی از سوی ایشان براي اعضاي كميته انتقالي كاملا مشهود بود. همچنين اعمال نفوذ آنها در برنامه‌های فوتبال نيز به امری عادی تبديل شده بود. كه همين امر نيز باعث شد تا صفایی فراهانی تهدید به استعفا کند! او در مصاحبه با يكي از خبرگزاری ها اظهار داشت كه در طول یک ماه گذشته، تلاش کردیم تا با سازمان تربیت بدنی وقت به يك تعامل منطقي برسیم تا فوتبال ایران بیشتر از این دچار مشکل نشود، ولی متاسفانه عملاً این اتفاق رخ نداد، و ظاهراً دوستان قصد همکاری و همراهي با هيات شش نفره را ندارند و نمی‌خواهند مسائل را با تعامل و به نفع فوتبال کشور به پایان برسانند. بلكه آنها می‌خواهند، یک جانبه عمل کنند كه این خلاف وظایف کمیته ۶ نفره است! البته در آنجا، منظور صفایی فراهانی از انتخاب سرمربی تیم فوتبال امید و همچنین انتخاب رئیس سازمان لیگ بود که بدون مشورت با کمیته مزبور و توسط مسئولان وقت سازمان تربيت بدني انجام شده بود. بعدها محسن صفایی فراهانی در مصاحبه با يك وب سایت خبري با اشاره به کمیته انتقالی و موضوع تعلیق گفت: یک روز مدارک رئيس جمهور وقت را آورده و گفتند ایشان می‌خواهند برای ریاست فدراسیون فوتبال ثبت نام کنند، كه ما قبول نکردیم و توضیح دادیم که رئیس دولت نمی‌تواند، رئیس فدراسیون فوتبال هم باشد و این اقدام باعث تعلیق مجدد فوتبال ایران و فدراسیون فوتبال خواهد شد! سرانجام بعد از فراز و نشیب‌های فراوان، اساسنامه فدراسيون فوتبال ایران کامل و مورد تایید FIFA قرار و فوتبال قانونمند شد.
صفایی فراهانی از جمله سیاستمدارانی بود که از سیاست خرج فوتبال کرد، اما بودند، دیگرانی که از فوتبال خرج امورات خود می‌کردند! (ادامه دارد)