شادروان سید عبدالکریم سادات رضاعی رییس و اندیشمند فرهیخته ای که قهرمان ملی ژیمناستیک ایران بود
اندیشمند فرهیخته ای که قهرمان ملی ژیمناستیک مملکت مان بود. تحصیلات عالیه داشت و دو دوره، ریاست فدراسیون ژیمناستیک را هم عهده دار شد. در عین تدبیر، اقتدار، جسارت و شجاعت مدیریتی، مهربان، فروتن و پر از تواضع بود. شادروان، جناب استاد فقید سید عبدالکریم سادات رضاعی، آقای ژیمناستیک ایران، در بیست و پنجم مرداد ماه سال یکهزار و سیصد و چهارده در تهران متولد شد و در روز بیست و ششم اسفند ماه سال یکهزار و سیصد و هشتاد و نه، پس از یک عمر فعالیت های آموزشی، معلمی، استادی و مدیریت علمی و ورزشی در تهران و در سن هفتاد و پنج سالگی، دارفانی را وداع گفت و پیکر ایشان با حضور خانواده محترم شان، پس از تشییع با شکوه توسط مسوولان ورزش کشور، همکاران دانشگاهی، ورزشی و شاگردانش در مجموعه ورزشی شهید شیرودی، در قطعه نامآوران بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
مرحوم استاد سادات رضاعی، طی سالهای یکهزار و سیصد و سی و شش لغایت یکهزار و سیصد و سی و نه عضو ثابت تیم ملی بود و در سال یکهزار و سیصد و سی و نه قهرمان قهرمانان مسابقات باشگاههای تهران که در آن زمان، بالاترین سطح فنی رقابتهای ژیمناستیک بود، شد.
استاد فقید سادات رضاعی با تجربه شرکت در مسابقات جهانی ژیمناستیک هنری مردان، دارای مدرک تحصیلی دکترای تربیت بدنی بود و از سال یکهزار و سیصد و چهل و هفت عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت معلم گردید. وی دارای کارت مربیگری و داوری درجه یک ژیمناستیک هنری مردان و طی هشت سال در قبل و بعد از پیروزی انقلاب، عضویت در هیأت رییسه فدراسیون ژیمناستیک را نیز تجربه و در کارنامه خود داشت.
ایشان به موازات این مسوولیت ها، سالهای متمادی ریاست انجمن ژیمناستیک دانشگاه ها را نیز بر عهده گرفته و همزمان با برگزاری بازیهای آسیایی بوسان در کره جنوبی، اعضای کنفدراسیون ژیمناستیک آسیا در مجمع عمومی حضور یافته و انتخابات هیأت رییسه و روسای کنفدراسیونهای مناطق آسیا را برگزار کردند که طی آن، سید عبدالکریم سادات رضاعی با کسب اکثریت آرا به عنوان رییس کنفدراسیون ژیمناستیک غرب آسیا انتخاب شد. در همان فردای روز درگذشت استاد، یکی از خبرگزاری ها نوشت؛ سادات رضاعی از قهرمانان و پیشکسوتان ورزش ژیمناستیک، مدرس دانشگاه و از چهره های با اخلاق بود که سالیان طولانی به عنوان مدیر و معلم در عرصه ورزش کشور خدمت کرد …. و از زحمتکشان بی ادعای جامعه ورزش محسوب می شد که تا واپسین روزهای حیات نیز به وظیفه خود در این راستا، عمل کرد.
سادات رضاعی، در زمان خودش، شیوه ای نوین در مدیریت را پایه گذاشت و آن احترام و حفظ حرمت سرمایه های ژیمناستیک بود، به کسوت احترام می گذاشت و مدیریت را در خدمت دلسوزانه و صادقانه به جامعه ورزش و ژیمناستیک کشور می دانست. در دوران ریاست خود بر فدراسیون ژیمناستیک، بهره مندی از حداقل امکانات را برای شخص خود قائل بود و بیش از آن را، به نوعی اجحاف در حق سرمایه های انسانی ملی ژیمناستیک تلقی می کرد. باورش سخت است، اما مرحوم سید عبدالکریم سادات رضاعی، نه تنها به عنوان رییس فدراسیون ژیمناستیک، از این فدراسیون، حقوقی دریافت نمی کرد، بلکه در مواقعی که حساب فدراسیون، خالی از منابع مالی بود و نیاز مبرم به پرداخت حقوق و حق الزحمه داوران و غیره می شد، از قرض دادن به فدراسیون ژیمناستیک هم، دریغ نمی کرد.
راستگویی، صداقت، مناعت طبع، عزت نفس و … از دیگر صفات بارز « مرحوم استاد فقید « سادات رضاعی » بود. حمایت تمام قد از همکاران فدراسیونی و برخورد بزرگ منشانه با منتقدان و حتی مخالفان، نمونه ارزشمندی از مدیریت مدبرانه و مهربانانه او بود. صراحت در گفتار و صداقت در رفتار و کردارش، قابل ستایش بود … و صد البته، حتی مخالفانش نیز او را دوست داشته و به ایشان احترام می گذاشتند.
« سادات رضاعی » احترام ویژه ای در نزد کارگزاران و مسوولان ارشد سازمان تربیت بدنی به ویژه شادروان حسن غفوری فرد ریاست وقت سازمان، جواد متقی و سعید فائقی معاونان فنی پیشین سازمان، سعید کاشفی مدیر کل وقت دفتر امور مشترک فدراسیون ها، محمد مایلی کهن، شادروان رضا صنیعی، مدیران ستادی سازمان، مدیران کل تربیت بدنی استانها و … و اصحاب رسانه داشت و تا زمانی هم که در قید حیات بود، همین حرمت و کسوت و احترام را نزد اهالی ورزش دارا بود. در دوران ریاست این استاد فرهیخته، اقدامات زیر بنایی و مفیدی در جهت توسعه ژیمناستیک قهرمانی در سطح استان های کشور صورت گرفت و با برگزاری رقابتهای کشوری در قالب جشنواره با الزام شرکت تمامی هیأت های استانی با تیم های منتخب در هر پنج گروه سنی تعریف شده در آن دوران، جنب و جوش و شور و هیجان وصف ناپذیری در خانواده ژیمناستیک کشور ایجاد شد.
برگزاری کلاس های بین المللی داوری و …، توسعه دیپلماسی ورزشی و روابط توام با احترام با مدیران تأثیر گذار در فدراسیون بینالمللی ژیمناستیک ( FIG ) و برخی از کشورهای صاحب نام در آن دوران؛ از جمله کشورهای رومانی، چین، مجارستان، آلمان و اوکراین و …، سبب ساز بهبود و ارتقای سطح دانش داوران و مربیان سازنده گردید.
استاد فقید « سادات رضاعی » در نگارش و نوشتن هم صاحب قلم بود، تحقیقات و پژوهش های ایشان در زمینه ورزش و همچنین تدوین و تنظیم کتاب آموزش ژیمناستیک پایه ویژه دانشجویان رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی از جمله آثار ماندگار ایشان در این عرصه بود. اشتباه نکنم، پاییز سال یکهزار و سیصد و شصت و هشت بود که با ابلاغ روانشاد حسن غفوری فرد ریاست وقت سازمان تربیت بدنی پیشین و در زمان معاونت فنی جواد متقی، به عنوان رییس فدراسیون ژیمناستیک منصوب و دوره اول ریاست ایشان آغاز و تا نیمه های سال یکهزار و سیصد و هفتاد و چهار ادامه یافت. … و پس از آن و در اولین تجربه انتخاباتی شدن روسای فدراسیون های ورزشی، و در زمستان سال یکهزار و سیصد و هفتاد و نه و در جریان انتخابات ریاست فدراسیون ژیمناستیک که با حضور سعید فائقی معاونت وقت فنی سازمان در قامت ریاست مجمع، برگزار گردید،
سادات رضاعی با کسب آرای اعضای مجمع، اولین رییس انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک شد و دوره دوم ریاست ش پس از پنج سال دوری، مجدداً آغاز گردید، … ولی متعاقب آن، پس از حدود بیست و دو ماه تلاش و سازندگی و در پی اضافه شدن تبصره ای جدید در اساسنامه فدراسیون های ورزشی که به تأیید و تصویب هیأت دولت وقت هم رسید، محسن مهرعلیزاده رییس سازمان تربیت بدنی در آن زمان، اقدام به برکناری آن آقای ژیمناستیک ایران سادات رضاعی از فدراسیون کرد.
شگفتی، تعجب و تأسف از آن بابت بود که هیأت دولت وقت با اضافه کردن همین تبصره ناقابل، کل موضوع انتخاب و انتخابات و دموکراسی ورزشی را با خاک یکسان نمود و این سوال همچنان بی پاسخ ماند که آیا؛
وزیران وقت « تایید کنندگان اضافه شدن آن تبصره » دانستند که چه « بدعت » اشتباه و تاریخی را در موضوع اساسنامه فدراسیون های ورزشی پایه گذاری کردند یا خیر؟! از بزرگواری و گذشت و ایثار مرحوم « سادات رضاعی » همین بس که در پی درگیری و برخورد فیزیکی رییس اسبق فدراسیون با وی، که در صورت شکایت ایشان، تبعات حقوقی، قانونی و بازخوردهای منفی و سنگینی را متوجه مسوولان سازمان تربیت بدنی وقت می کرد، به مصلحت و صلاح ورزش و ژیمناستیک کشور، قول سکوت داد و هیچ شکایتی نکرد. به شهادت تاریخ، مرحوم سید عبدالکریم سادات رضاعی در تمام مدتی که به عنوان رییس در فدراسیون ژیمناستیک مسوولیت داشت، هیچ چیزی برای خودش نخواست و اگر درخواست و خواهشی هم از مقامات بالادستی می کرد، فقط و فقط در راستای کمک به ژیمناستیک، ژیمناست ها و خانواده ارزشمند این ورزش زیبا، پایه، مادر، بنیان ساز و پر مدال ایران بود. از جناب استاد فقید، دو فرزند پسر و یک فرزند دختر به یادگار ماند که در کنار مادر بزرگوارشان هستند.
سید عبدالکریم سادات رضاعی از مفاخر ورزش ایران، به عنوان چهره ای ماندگار، عمری پر از خیر و برکت و اقدامات مفید و سازنده داشت.
روحش شاد و نامش ماندگار .