دیدار به قیامت؛ مرد دوست داشتنی ورزش ایران

مراسم گرامیداشت درگذشت مهدی مبینی امروز برگزار شد. مراسم بزرگداشت انسان بزرگواری که تا به امروز نظیر آن برگزار نشده بود و در آینده نیز بعید به نظر می‌رسد که برگزار شود. مراسمی که در آن سالن غدیر مسجد جامع امام صادق (ع) سه بار پر و خالی شد تا مشخص شود که مهدی مبینی آدم بزرگی بوده است. آدمی که اگرچه با بی مهری خیلی‌ها در وزارت ورزش و جوانان روبرو شد، اما شکوه رفتنش باورنکردنی بود و خیلی ها را غافلگیر کرد.
امروز میدان فلسطین تهران جمعیتی را از جامعه ورزش به خود دید، که بدون شک در تاریخ ورزش کشور ماندگار خواهد شد. خدا را شکر که این اتفاق امروز در مقابل دیدگان کسانی رخ داد که مهدی مبینی را دانسته یا ندانسته هیچگاه ندیدند و یا اینکه نخواستند که ببینند! همان‌هایی که برای مهدی فاتحه قرائت کردند و شاید از شدت شرمندگی نتوانستند که تا آخر مراسم هم در مسجد دوام بیاورند. اما اتفاق مهم دیگری که امروز افتاد و قابل توجه هم بود، اینکه با رفتن مهدی مبینی باید به فکر مبینی های دیگر در ورزش کشور باشیم. همان هایی که علیرغم تلاش‌های قابل تقدیر شان متاسفانه دیده نمی‌شوند! همان‌هایی که بیم آن می رود که سرنوشتی نظیر سرنوشت مهدی مبینی در انتظار آنها باشد.
امروز اگرچه در برگزاری خوب مراسم هیچ حرف و سخنی وجود نداشت، اما روی سخن ما با آن دسته از افرادی است که دانسته یا ندانسته به دست سخنران مراسم اسامی افرادی را برای قرائت می‌دادند که با حضورشان تنها بخشی از دین خود به مهدی مبینی را ادا کرده بودند و جای هیچ تقدیر و تشکلی هم نداشت. اما متاسفانه به رسم غلط بسیاری از این مراسم های این چنینی آنقدر که مجریان، اسم پشت سر هم برای تشکر ردیف می کنند که دیگر جای هیچ بحث و سخنی که نفعی از آن عاید شرکت کنندگان شود باقی نماند! که امیدواریم این فرهنگ کاملاً غلط برای همیشه مرتفع شود. امروز مراسم بزرگداشت زنده یاد مهدی مبینی به بهترین شکل ممکن و با حضور خیل عظیمی از ورزشی‌های دیروز و امروز برگزار شد هرچند که بعضی ها که باید می بودند، نبودند! و بعضی‌ها هم که نبودن شان به مراتب بهتر از بودن شان بود،آمدند! اما عظمت مراسم مهدی مبینی به همگان ثابت کرد که او مرد بزرگ و با آبرویی بوده است و خداوند هم به او آبرو داد تا مراسمی آنگونه برگزار شود.
مهدی مبینی انسان مهربان، متواضع متخصص، متعهد و ایران دوستی بود که ورزش کشور بدرستی قدرش را ندانست و نتوانست از تخصص، تعهد و لیاقت او بهره‌مند شود.
خداحافظ آقای مبینی بزرگ.
دیدار به قیامت
روحت در آرامش
یادت در ذهن‌ها ماندگار
و خانه ابدیت در بهشت که خداوند برای بندگان خوبش وعده آن را داده است.