اجازه ندهیم جلسات سه شنبه های مقدس در ورزش تعطیل شود!
دومین سه شنبه اول هر ماه هم آمد و رفت، اما، آن جلسه ای که مرحوم ناصر عظیمی برای برگزاری آنها نزدیک به ۴ دهه تلاش کرد و اجازه نداد بنابه هر دلیلی تعطیل شود، برگزار نشد تا تفاوت آدم ها بنوعی مشخص شود.
مشخص شود که با حرف و ادعا نمی توان آدم ها را متقاعد کرد. توجیه هم دیگر کار ساز نیست، ضمن اینکه خودنمایی هم آفت دیگری است که چنانچه هر چه زودتر برای تعدیل آن تصمیمی گرفته نشود، باز سه شنبه های اول هر ماه بدون رخ دادن هیچ اتفاقی از گرد راه خواهند آمد و خواهند رفت، بدون اینکه کمترین اتفاقی افتاده باشد.
خدا را شکر مرحوم ناصر عظیمی در آخرین ماه های حیاتش سیاهه ای از نام برخی از دوستان را تهیه و آن را نیز در یکی از همان سه شنبه های اول هر ماه اعلام نمود تا بلکه آن نفرات بتوانند بعد از آسمانی شدن ایشان، سکان را در دست گفته و اجازه ندهند که این کار بزرگ بدست فراموشی سپرده شود، اما در عمل، و بدون توجه به ادعاهای این و آن دومین سه شنبه اول هر ماه هم آمد و رفت، اما از دورهمی بزرگان و پیشکسوتانی که ناصر عظیمی اصرار داشت که در هر شرایطی نشست آنها برگزار شود، خبری نشد. حال شاید دوستان برای ماه گذشته بهانه بیآورند که در همان ایام درگیر مسائل مربوط به سفر آسمانی ناصر عظیمی بوده اند، اما برای سه شنبه ای که گذشت دیگر جای هیچ بهانه ای نیست. ایکاش دوستانی پیدا شوند که با همان علاقه مندی که در دوران حیات ناصر عظیمی در برپایی این نشست ها تلاش می کردند امروز هم آستین همت را بالا زده و یکی از خواسته ها و وصیت های کلامی مرحوم عظیمی را عمل می کردند تا روح آن سفر کرده هم با برپایی چنین نشست ها آرام می گرفت.
