از روزی که پول وارد فوتبال شد، فوتبال به پایانش رسید!
در گذشته، فوتبال تنوع بیشتری داشت. ما در آن زمانها که کیفیت و کمیت فوتبال خیلی بهتر از امروز بود، تیم هایی مانند آرارات، دارایی، کیان، تهرانجوان، بانک ملی، کشاورز، بهمن، تجارت، پورا، اکباتان و اینها را داشتیم. تیم هایی که در زمان خودشان باعث رونق هر چه بیشتر فوتبال ایران و تهران بودند. تیم هایی که در بین خودشان قوانین و قواعدی هم داشتند، برای مثال بهترین بازیکنان ارمنی کشور در تیمی چون آرارات بازی می کردند. تیمی که به جز بازیکن ارامنه هیچ بازیکن دیگری را نمی گرفت. در همان زمان ها آقای بنائیان تیم کوروش را اداره می کرد و اعتقاد داشت که الگوی تیمداری آنها باشگاه شاهین است. چرا که در تیم شاهین اعتماد به همدیگر و صمیمیت حرف اول و آخر را می زد. در همان زمانها اگر چه یک بازیکن ارمنی می توانست به تیم های دیگر از جمله تاج و شاهین برود، اما بازیکنان خوب تیم های دیگر نمی توانستند بازی در آرارات را تجربه کنند. در آن زمان ها داوید خانیان بازیکن تیم دارایی بود. وروژ مارکاریان در پست سانتر فوروارد تیم تاج بازی می کرد و بازیکنی در سطح بین المللی بود. مان تاسیان گوش چپ تیم شاهین بود و وازگن صفریان که در دوران خودش دروازه بان بسیار خوبی هم بود، از دروازه تیم پرطرفدار پرسپولیس محافظت می کرد و در زمره خوب های آن زمانها هم بود. اما امروز همان تیم آرارات کجاست؟ تیم های خوب دیگر تهرانی کجا هستند؟ وضعیت فوتبال تهران چگونه وضعیتی است؟ چقدر طی سالیان گذشته فوتبال تهران به فوتبال ملی بازیکن داده است؟ شاید باورش سخت باشد، اما یک زمان علاقه مندان به فوتبال در تهران برای تماشای بازیهای لیگ پایتخت تا دم خط زمین مجموعه ورزشی امجدیه “شهید شیرودی” می نشستند و بازی بازیکنان مورد علاقه خودشان را تماشا می کردند. آن فوتبال و آن بازیکنان امروز در چه وضعیتی قرار دارند؟ متاسفانه از روزی که پول وارد فوتبال شد، فوتبال به پایانش رسید، چرا که تیم ها دیگر به جای استعداد پروری به حاضری خوری عادت کرده و فوتبال ایران را به این حال و روز رساندند. ما اگر فوتبال قوی می خواهیم، می بایست در مدیریت آن در استان های دارای استعداد تجدید نظر کنیم و عاشقان به این رشته را برای این کار انتخاب کنیم. مدیرانی که در فکر کار باشند، نه اینکه بخواهند از جایگاه خود سوءاستفاده کرده و پزش را بدهند.( ادامه دارد )
