روابط عمومی آنها یا روابط عمومی شما!

اعتقادی در نزد برخی از اصحاب رسانه وجود دارد که می گوید: روسای فدراسیون‌های ورزشی بر سه دسته اند! دسته‌ای که به آن اندازه مستقل و قدرت دارند، که مسئولان روابط عمومی هایشان را خودشان انتخاب کرده و در این مورد مهم، اجازه دخالت به هیچ کسی را هم نمی‌دهند. دسته دوم روسایی هستند که دیگران که تعدادشان، یکی دو نفر بیشتر نیست و کارشان هم کاملا مشخص است، برای آنها مدیر روابط عمومی انتخاب می‌کنند تا در حقیقت یارهای خودشان را در آن فدراسیون گذاشته و اخبار را زودتر از رئیس فدراسیون، آنها رصد کنند! و دسته سوم هم آنهایی هستند که در بین دو دسته اول و دوم قرار می‌گیرند. یعنی اول خودشان رئیس روابط عمومی شان را انتخاب می‌کنند و بعد هم زیر فشار همان یکی دو نفر در صدد تغییر آنها برمی‌آیند. آنها با توجه به ارتباطاتی که با برخی از رسانه ها دارند، ابتدا درج اخبار آن فدراسیون را در آن چند رسانه، وتو می‌کنند و بعد هم در برخی موارد تحلیل‌های را در خصوص عملکرد ضعیف آن فدراسیون‌ها بر روی خروجی خود می برند و سپس در تماسی که با رؤسای آن فدراسیون‌ها می‌گیرند، از یک جمله کاملا تکراری و نخ نما شده برای آنها استفاده می‌کنند! و آن جمله تکراری این است که تصمیم گیران و تصمیم سازان آن رسانه ها با روابط عمومی شما مشکل دارند! و بعد هم اگر بتوانند در فضای غبارآلود ساخته شده در نحوه تصمیم گیری، رئیس آن فدراسیون نفوذ کرده و پیشنهاد می دهند که آن روابط عمومی مستقل را برکنار و آدم آنها را در آن فدراسیون به کار گمارند! تا به خیال خودشان، بتوانند مدعی این توهم باشند که همه روابط عمومی‌ها با ما در تعامل و همسو هستند. ادعایی که پذیرش آن از سوی برخی از رؤسای فدراسیون‌ها، در حقیقت اقتدار، استقلال، مدیریت و … آنها را به زیر سوال می‌برد! چرا که در حقیقت روابط عمومی‌هایی که همان یکی، دو نفر به آنها معرفی می‌کنند، روابط عمومی آنها هستند نه روابط عمومی‌های فدراسیون!