سعید رضا کیخا: تخریب قهرمان دیروز ژیمناستیک، ضربه سنگین به رویای نسل امروز است!

نام سعید رضا کیخا برای جامعه ورزش خصوصا خانواده ژیمناستیک آشناست او که پس از سال ها تلاش موفق به کسب مدال ارزشمند آسیا و کلکسیونی از افتخارات در تورنمنت های ریز و درشت شده بود طی دوران قهرمانی خود موفق به ثبت شش حرکت جدید شد. وی تا آستانه کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۰ توکیو پیش رفت و اگر حاشیه های بی پایان روح و روان این قهرمان پرتلاش را خراش نداده بود نه تنها راهی المپیک می شد بلکه چه بسا شانس کسب مدال و تاریخ سازی در وسیله تخصصی خود را هم داشت اما این امکان در پرتو اختلافات مسئولین فدراسیون و وزارت ورزش برباد رفت.

کیخا پس از اتفاقات اخیر در فدراسیون ژیمناستیک و بی حرمتی که نسبت به تصویر هادی خناری نژاد قهرمان سابق تیم ملی و عنواندار آسیا شده است، طی گفت و گویی، بی توجهی نسبت به پیشکسوتان و قهرمانان را مورد نکوهش قرار داد.
وی در همین رابطه اظهار داشت: اتفاق بسیار تلخ و ناگواری که برای هادی خناری‌نژاد رخ داد، نه تنها قلب او را جریحه‌دار کرد، بلکه دل تمام خانواده ژیمناستیک را نیز شکست.
قهرمانان نسل امروز همان میوه‌های درختی هستند که ریشه‌های آن را پیشکسوتان و قهرمانان گذشته شکل داده‌اند؛ طبیعی است که تخریب ریشه‌ها، دیر یا زود موجب آسیب به میوه‌های امروز خواهد شد. تخریب قهرمانان دیروز ژیمناستیک، چیزی جز تضعیف انگیزه‌ها و ضربه ای سنگین به رویای نسل امروز نخواهد بود.
وی افزود: متأسفانه فدراسیون ژیمناستیک به جای بهره‌گیری درست از دستاوردهای قهرمانان نسل‌های گذشته همچون هادی خناری‌نژاد و نسل فعلی مانند مهدی الفتی، برای ارتقاء جایگاه ژیمناستیک ایران در سطح ورزش ملی و ژیمناستیک جهان، با سوءمدیریت و ایجاد حواشی، عملاً موجب کم‌رنگ شدن و تخریب موفقیت‌ها را فراهم کرده است .
حتی این روزها نیز که شاهد موفقیت‌های درخشان و افتخارآفرین مهدی الفتی در رقابت‌های آسیایی، جهانی و المپیک هستیم، در مصاحبه‌های رئیس فدراسیون کمتر نشانی از تقدیر از این قهرمان، مربی پایه و کادر فنی تیم ملی به ‌ویژه شخص محمدرضا خیرخواه دیده می‌شود و بیشتر به جای آن، به تعریف از شخص خود و ارائه برنامه‌های چند ساله در ابتدای دوره ریاست و … پرداخته می‌شود.
این ملی پوش پیشین ادامه داد: فدراسیون ژیمناستیک باید به عنوان بزرگتر خانواده این ورزش از جایگاه آن و تمام کسانی که از گذشته تا به امروز برای ژیمناستیک زحمت کشیده‌اند صیانت کند و اگر حاشیه‌ای نیز به وجود می‌آید، آن را مدیریت و حل‌وفصل نماید. اما متأسفانه در چند سال اخیر شاهدیم که نه تنها فدراسیون اقدامی در این زمینه نکرده، بلکه خود به عاملی برای تخریب منزلت قهرمانان و پیشکسوتان، و ایجاد حاشیه تبدیل شده است.
وی همچنین تصریح کرد: در چند سال اخیر، انرژی و وقت بسیار زیادی از فدراسیون ژیمناستیک فقط صرف تهیه جوابیه‌ها و یا شکایت از منتقدان در دادگاه شده است. آیا بهتر نبود آنها با حرکت در مسیری درست و به دور از حواشی، همین توان و انرژی را در مسیر رشد و ارتقاء ژیمناستیک کشور صرف می‌کردند؟ همچنین، فدراسیون در چند سال اخیر با ایجاد حواشی برای خود نتوانسته با چندین دوره مختلف وزارت ورزش به‌عنوان یک نهاد بالادستی، ارتباط مؤثر و سازنده‌ای برقرار کند؛ ضعف ارتباطی تا جایی پیش رفته که حتی در دریافت بودجه مصوب خود هم در زمان چند وزیر مختلف ورزش با مشکل مواجه شده است.
کیخا در پایان تاکید کرد: احترام به پیشکسوتان باید توسط فدراسیون به‌عنوان یک ارزش بنیادین، الگوسازی و نهادینه شود. قهرمانانی همچون هادی خناری‌نژاد، محمد رمضان‌پور، عبدالله جامعی، وحید ایزدفر، احسان خدادادی، امین ارباب، امیر اعظمی و بسیاری دیگر نه تنها الگوهای نسل‌های آینده هستند، بلکه سرمایه‌های ملی به شمار می‌روند. شایسته است فدراسیون به جای حذف یا بی‌توجهی، برای پاسداشت آنان گام بردارد. این قهرمانان باید نه فقط در جایگاهی درخور شأن حفظ شوند، بلکه تجربه ارزشمندشان که حاصل سال‌ها تلاش و حضور در میدان‌های ملی و بین‌المللی است در خدمت توسعه ژیمناستیک کشور قرار گیرد. بی‌تردید استفاده از تجربه آنان می‌تواند به نسل جوان انگیزه ببخشد و مسیر پیشرفت این رشته را هموارتر کند. من خود به یاد دارم که در دوران کودکی و نوجوانی، با همان تبلیغات ساده فدراسیون وقت مثل انتشار اخبار ژیمناستیک در ماهنامه و معرفی قهرمانان دوره‌های مختلف چنان انگیزه‌ای گرفتم که قهرمانان ملی و نسل طلایی آن زمان همچون ماهان باژرنگ، هادی قاسمی، محمود عرب، آرمان بختیاریان، مهدی نیرومند، امیرحسین حقیقی، محمد علیزاده، رضا سماعی و دیگران برایم تبدیل به رؤیا و الگو شدند؛ آن هم در روزگاری که خبری از اینترنت و فضای مجازی نبود. امروز که تمام ابزارهای ارتباطی مدرن در دسترس است، انتظار می‌رود فدراسیون نقش پررنگ‌تری در معرفی قهرمانان و پیشکسوتان، و ارتباط سازنده با جامعه ایفا کند. اما واقعیت تلخ این است که فدراسیون حتی در ساده‌ترین وظیفه رسانه‌ای خود نیز ضعیف عمل کرده است. نگاهی به وب‌سایت رسمی فدراسیون نشان می‌دهد که نه قهرمانان گذشته و امروز معرفی شده‌اند، نه ساختار ژیمناستیک، کمیته‌ها و شاخه‌ها به‌روشنی بیان شده‌اند، و نه حتی اخبار رسمی و روزمره به‌طور منظم منتشر می‌شوند. در حالی که یکی از اصلی‌ترین پل‌های ارتباطی یک نهاد ورزشی با جامعه، همین وب‌سایت رسمی فدراسیون است. بهرحال امیدوارم در آینده دیگر شاهد چنین رخدادهای تأسف‌برانگیزی نباشیم که دل خانواده پرافتخار ژیمناستیک ایران را مکدر کند.