شب سخت فوتبال ايران و فوتبالي ها!
دوشنبه شب، شب سخت فوتبال ایران و فوتبالی ها بود. شب سختی که برای اولین بار بود که دوست داشتیم در هر دو بازی نمایندگان کشورمان در مقابل تیم های الغرافه قطر و الهلال عربستان، داوران کره ای هر چه زودتر سوت پایان بازی را به صدا در آورند و دیگر بیش از آن باعث آزار هواداران به فوتبال نشوند. در دیدار با الغرافه، پرسپولیس گاریدو ثابت کرد که به جوانگرایی اعتقادی ندارد و با تیمی سنگین و پا به سن گذشته، نتیجه ایرا گرفت که دلیل آن را خوش شانسی صرف سرخپوشان دانست. پرسپولیس در آن دیدار سخت یک گل زد، اما این توانمندی را نداشت که بتواند ۵ دقیقه از آن دفاع کند، که این نشان از عدم حرفه ای گری گاریدو و پرسپولیسی ها می داد. اما حکایت بازی دوم یعنی بازی الهلال عربستان و استقلال چیز دیگری بود. در آن بازی استقلال به حدی ضعیف و دست و پا بسته بود که الهلالی هابا کمترین انرژی توانستند، علاوه بر کسب همه ۳ امتیاز، ۳ گل مدرسه ای را وارد دروازه سید حسین حسینی کند، دروازه بانی که بهترین بازیکن استقلال در بازی با الهلال بود. اما فاجعه بزرگ تر آنجایی رخ داد، که بازیکن استقلال با ورود نیمار به زمین بیشتر از آنکه بخواهد، حواسش به بازی باشد، به نیمار بود تا بوسیله او‌بیشتر دیده شود. اما فاجعه بزرگ تر زمانی افتاد که در پایان بازی دو بازیکن استقلال بدنبال نیمار به راه افتادند تا پیراهن او را بگیرند و او هم برای خلاصی از آن شرایط پیراهن خودش را ذرآورده و به دست گرفت تا نشاندهد به هیچکدام، از آن دو بازیکن نخواهد داد و این اوج تحقیر استقلال بود، و نه آن شکست ۳ بر صفر!
