پایان فوتبال فاسد؟!

وقتی رئیس فدراسیون فوتبال می گوید: تمامي تیم های لیگ برتری بنوعی دولتی بوده و از همه آنها هم شکایت و گله دارد، گفتم این پیشنهاد را به مهدی تاج بدهم، تا شاید راهکاری باشد تا رئیس اینقدر راحت از افزایش 30 درصدی صحبت نکند! و 100 میلیارد را نکند 130 میلیارد! و از جیب مردم نجیب ایران به این راحتی خرج نکند. هر چند كه من خیلی دوست ندارم، در خصوص فوتبال صحبت کنم، ولی اعتقاد دارم كه اثر مخرب آن به تمام ورزش ها اشاعه پیدا می کند، بر همین اساس حال ضرورت تعطیلی لیگ برتر فوتبال؛ علیه فساد ساختاری، ریخت‌وپاش ها با پول بیت‌المال و سقوط ارزش‌ها و … فوتبال، در ذات خود، ورزشی مردمی، پرشور و اخلاق‌محور است. اما در ایران، آنچه امروز با عنوان «لیگ برتر» برگزار می‌شود، بیشتر شبیه یک نمایش تلخ و پرهزینه است؛ نمایشی که پشت پرده‌اش پر از رانت، فساد، پول‌های بی‌پشتوانه، و تبانی آشکار است. در این شرایط، شاید برای نجات فوتبال ایران هیچ راهی جز تعطیلی موقت لیگ برتر و بازنگری کامل در ساختار آن باقی نمانده باشد.

باشگاه‌هایی با مدیران رانتی و بی‌کفایت

امروز بسیاری از باشگاه‌های لیگ برتری نه بر اساس لیاقت و تخصص، بلکه بر اساس روابط سیاسی و منافع جناحی اداره می‌شوند. مدیرانی که نه سابقه فوتبالی دارند، نه درک مدیریتی. اما به‌واسطه ارتباطات خاص، بر صندلی باشگاه‌های پرهزینه تکیه زده‌اند
.
نتیجه چه بوده است؟

باشگاه‌هایی بدهکار، بی‌برنامه، غرق در شکایت‌های خارجی، و درگیر قراردادهای مشکوک. تیم‌هایی که بیشتر از آن‌ که برای قهرمانی تلاش کنند، برای تقسیم بودجه و قرارداد با افراد خاص با يكديگر رقابت دارند.
خبرنگاران فاسد! رسانه‌هایی که شریک فساد هستند، در کنار این چرخه معیوب، متأسفانه بخشی از رسانه‌ها و خبرنگاران فوتبالی نیز از مسیر حرفه‌ای خود منحرف شده‌اند!
خبرنگارانی که نه چشم بیدار جامعه، بلکه بلندگوی مدیران فاسد و بازیکنان بی‌کیفیت شده‌اند. افرادی که با دریافت پول، هدایا یا منافع خاص، چشم بر روی واقعیت‌ها می‌بندند، ستایش‌نامه می‌نویسند، و فضای فوتبال را آلوده به دروغ می‌کنند. برخی رسانه‌ها عملاً به دفاتر تبلیغاتی مدیران رانتی و دلال‌های فوتبالی تبدیل شده‌اند. وقتی رسانه فاسد شود، نظارت عمومی از بین می‌رود و فساد با خیال راحت گسترش می‌یابد.

بازیکنانی با قیمت میلیاردی، اما کیفیت آماتور

از سوی دیگر، بخش بزرگی از هزینه‌های باشگاه‌ها صرف بازیکنانی می‌شود که در حد قیمت‌شان بازی نمی‌کنند. بازیکنانی که در فضای غیررقابتی، بدون انگیزه، و با حداقل تعهد بدنی و فنی، قراردادهای سنگین می‌بندند. در شرایطی که در بسیاری از نقاط کشور، مردم توان تأمین حداقل‌های زندگی را ندارند، دیدن قراردادهای ۵۰ تا ۷۰ میلیاردی برای یک فصل بازی، توهین به شعور اجتماعی است.
تعطیلی لیگ؛ یک توقف ضروری برای اصلاح عمیق

در این شرایط، تعطیلی موقت لیگ برتر می‌تواند فرصتی باشد برای
بررسی دقیق پرونده‌های مالی باشگاه‌ها و شفاف‌سازی منابع درآمد
برکناری مدیران ناکارآمد و رانتی و جایگزینی آن‌ها با نیروهای متخصص!
پاک‌سازی رسانه‌های ورزشی از عناصر فاسد و هماهنگی با نهادهای نظارتی!
اصلاح نظام ارزش‌گذاری بازیکنان و محدود کردن قراردادهای نجومی
ایجاد شفافیت و عدالت در نقل‌ و انتقالات و قراردادها

سخن پایانی

فوتبال ایران در مسیر نابودی تدریجی است؛ نه به‌ خاطر کمبود استعداد، بلکه به‌خاطر فساد ساختاری، ضعف مدیریتی و برخی رسانه‌های فاسد. اگر امروز کاری نکنیم، فردا دیگر چیزی از اعتبار فوتبال باقی نخواهد ماند.
تعطیلی لیگ، نه پایان فوتبال؛ بلکه آغاز پاکسازی و تولد دوباره آن است .
فرصتی برای بیرون ریختن انگل‌ها از پیکره فوتبال. اگر می‌خواهیم فوتبال، دوباره افتخارآفرین شود، باید با فساد، در هر لباس و مقامی، بی‌تعارف برخورد کرد .