پایان نافرجام در بحرین!
خیلی با خودم کلنجار رفتم که پیرامون باخت تیم ملی جوانان فوتسال به افغانستان و از آن بدتر، آبروریزی که بازیکنان و بعضی از مسئولین همراه تیم در بحرین رقم زدند را حلاجی نکرده و صدایم در نیاید. اما وقتی ویدیوی مربوطه را دیدم، با توجه به شناخت کافی که از فوتسال و ابعاد مدیریتی آن دارم و با سابقه بیش از ۲۰ سال به عنوان مدیریت فوتسال کشور، مدرس، ناظر مسابقات AFC و نایب رئیس کمیته فوتسال آسیا خدمت کرده ام، نتوانستم این بیآبرویی سختتر از باخت به افغانستان را تحمل کنم و لازم دیدم نکاتی را برای روشن شدن اذهان عمومی ورزش و مخصوصاً فوتسال دوستان روشن کنم. ابتدا بگویم که شک و تردیدی در تواناییهای فنی علی صانعی سرمربی تیم وجود ندارد، چرا که ایشان در دورههای گذشته و در مسابقات بخش تیمهای پایه AFC با قهرمانی تیم ملی، توانایی های خود را ثابت کرده است و قطعاً دلایل باخت به افغانستان را از بعد فنی خودش توضیح خواهد داد. از آن گذشته با توجه به حضور اغلب بازیکنان افغانستان در مشهد و بهرهبرداری از مربیان توانای ایران و همچنین در اختیار داشتن همه نوع امکانات، آطبیعی است که تیم ملی افغانستان همچون نمایش اخیر خود در ازبکستان بتواند در سطح مسابقات فوتسال جوانان نیز خوش بدرخشد. اما معضل اصلی تیم ما در مقابل افغانستان بیشتر به عدم اعمال یک مدیریت متمرکز و حساب شده برمیگردد که اگر پختگی و احساس مسئولیت کادر فنی و سرپرستی با توهین و فحاشی بازیکنان دو تیم در طول مسابقات برخورد حساب شده میکردند و خود دچار لجام گسیختگی نمیشدند، آن صحنه های خالی از ادب ورزشی به وجود نمیآمد. اصلاً شاید این داستان پیش ساخته شده تیم مقابل، با زبان مادری ما الفاظی را استفاده کنند که روح و روان بازیکنان ما را به هم ریخته و تواناییهای فنی آنان را تحت تاثیر قرار بدهد. در هر حال نتیجه کار آن شد، که نباید میشد و سالها آقایی فوتسال آسیا توسط تیم ملی ما به زیر سوال رفت و منجر به این شد که تیم ملی فوتسال ما با غم و اندوه به خانه برگردد و افغان ها نیز این پیروزی ناباورانه را تبدیل به یک جشن ملی کنند. مطمئناً در آینده و در مسابقات آتی AFC نیز این تیم با خودباوری جدیدی که بدست آورده است، در مقابل قهرمان آسیا خواهد ایستاد و ما حالا باید منتظر تصمیم AFC باشیم و ببینیم که آنها چگونه حرکات غیر ورزشی تیم ما و تیم حریف ما را مدیریت و پاسخ خواهد داد!