چگونه قضایا را تفسیر می کنیم؟
سال ها پیش در جریان میزبانی لیگ ملت های جهان، کاپیتان وقت تیم ملی والیبال ایران در رختکن و بعد از مسابقه جلوی یکی از نمایندگان مجلس ایستاد و از بابت وعده های بدون عملی که به ملی پوشان والیبال داده شده بود، انتقاد کرد. اما آن تقابل کلامی چون در یک محیط کوچک صورت گرفته بود، خیلی بازتاب نیافت جز اینکه برخی از خبرنگاران مرتبط با تشکیلات توپ و تور با زرنگی خاصی آن را درز داده بودند. اما امروز وقتی کاپیتان جوان، کم تجربه، اما پر از انرژی والیبال در حضور وزیر ورزش و سپس در گفت و گو با رسانه ها دست به انتقاد از مسئولان ورزش می زند، بازتابی که می یابد تقابل وزارت ورزش و فدراسیون والیبال را تداعی می کند. نمی دانیم چگونه باید این قضیه را تفسیر کنیم، اما اعتقاد داریم، که وظیفه فدراسیون والیبال است که از حق و حقوق ورزشکاران دفاع کند و نیازی شاید نباشد که طوری بازتاب بیابد که در شرایط حساس کنونی به اعتبار والیبال خدشه وارد کند.
والیبال امروز دوباره بر سر زبان ها افتاده است، نقد و نظرهای زیادی هم وجود دارد و ما نیز از بابت افراط و تفریطی که نسبت به واقعیت ها وجود دارد، دیدگاه روشنی داریم. ولی بر این باور هستیم که اکنون و در آستانه مسابقات جهانی مردان نباید آب به آسیاب اختلافات انداخت. هر چه باشد وزارت ورزش و فدراسیون های ورزشی لازم و ملزوم یکدیگر هستند و هیچکدام نمی توانند بار سنگین مسئولیت ملی را بر دوش بکشند. امیدوار هستیم شخص رئیس فدراسیون والیبال که بسیار هم پرشور و باحرارت سخن می گوید، نسبت به مدیریت کردن مصاحبه های ورزشکاران و حتی همراهان گوشزد های لازمه را انجام و اجازه ندهد که برخی به ظاهر دایه های مهربان تر از مادر، بر دامنه اختلافات بیافزایند. هر مشکلی با گفتمان و تعامل حل شدنی است و این حقیقتی است که ما باور داریم وگرنه آسیاب به نوبت است و دیگر هیچکس از حرف و سخن مدعیان در امان نمی ماند.،
