اختتامیه قهرمانی کشور پایه در همدان بدون پدیده!

رقابت های وزنه برداری قهرمانی کشور دختران در بخش پایه (نوجوانان و جوانان) و درسال 1403 به میزبانی همدان برگزار شد. رقابتی که اگرچه برگزاری آن اتفاق خوب و قابل تقدیری بود. اما به واقع آمار و ارقام بیانگر این است که این دوره مسابقات نه تنها پدیده ای نداشت، بلکه از نظر کمی و کیفی نیز نتوانست توقعات را برآورده کرده و اهالی این رشته المپیکی را به آینده وزنه برداری بانوان ایران امیدوارتر از قبل کند.

برگزاری مسابقه برای وزنه برداران پایه در فصل امتحانات!

بدون شک نخستین نکته مهمی که باعث تحت تاثیرقرارگرفتن و افول فنی و کیفی این دوره از رقابت های وزنه برداری قهرمانی کشور نوجوانان و جوانان شد، تلاقی این رقابت با فصل امتحانات پایان ترم و پایان دوره تحصیلی سالجاری برای محصلین و دانش آموزان بود! اتفاقی مهم و تاثیرگذار روی رقابت های قهرمانی کشور پایه که موجب شد تا اغلب والدین استقبالی بابت اعزام فرزندان خود به رقابت های قهرمانی کشور وزنه برداری در بخش پایه نشان ندهند. برای همین هم  تعدادنفرات شرکت کننده در هر دو رده سنی نوجوانان و جوانان بیانگر این است که دست استانها بخاطر زمانبندی نامطلوب ونه چندان مناسبی که توسط کمیته برگزاری مسابقات فدراسیون وزنه برداری صورت گرفت بسته باشد. این را به وضوح می توان درتعداد نفرات حاضر در اوزان استاندارد هر دورده سنی نوجوانان و جوانان دید و رویت کرد! دررده سنی نوجوانان حضور تنها  وزنه برداردردسته وزنی 40 کیلوگرم، 3 وزنه بردار دردسته وزنی 45 کیلوگرم، 3 وزنه بردار دردسته وزنی 49 کیلوگرم، 5 وزنه برداردردسته وزنی 55کیلوگرم، 6 وزنه بردار دردسته وزنی 59 کیلوگرم، 7 وزنه برداردردسته وزنی 64 کیلوگرم، 8 وزنه بردار دردسته وزنی 71 کیلوگرم، 3 وزنه برداردردسته وزنی 76کیلوگرم، 8 وزنه برداردردسته وزنی 81 کیلوگرم و نهایتا 8 وزنه بردار دردسته وزنی 81+ کیلوگرم یعنی تقریبا چیزی حدود 52 وزنه بردار از سراسر کشور خود بیانگر پایین بودن بیش از حد استاندارد استقبال خانواده ها از اعزام فرزندانشان دردوره امتحانات و زمان نتیجه گرفتن تحصیلی دختران آینده سازکشورمان در سالجاری است. این اتفاق ناخوشایند و نه چندان جالب دررده سنی جوانان هم تقریبا با همین شیبی که در رده سنی نوجوانان شاهدش بودیم اتفاق افتاد و مسابقات با همین تعداد اندک و عدم استقبال پرشور استانها از اعزام نفرات متعدد به رقابت های قهرمانی کشور وزنه برداری تیم های پایه دختر در شهر همدان همراه شد. نکته دردناک این ماجرا این است که حتی استانهای همجوارو نسبتا نزدیک به همدان نیزمثل کرمانشاه، ایلام، کردستان و…، از اعزام قابل توجه نفرات خود به این رویداد بواسطه همین نکته مهمی که ذکر شد(تلاقی مسابقات با فصل امتحانی دانش آموزان) امتناع کرده و خیلی استقبال جالبی از این رویداد داخلی نداشتند. قطعا کمیته مسابقات و مسئولین فدراسیون وزنه برداری برای سال آینده اگر بدنبال استقبال پرشور و گسترده آتیه سازان وزنه برداری ایران از رقابت های قهرمانی کشور هستند، باید فکری اساسی و کارآمد برای تنظیم و طراحی زمانبندی مسابقات پایه داشته باشند. درغیراینصورت باید هر سال شاهد نزول هرچه بیشتر پشتوانه ها خصوصا در بخش دختران ودررشته وزنه برداری باشیم. اتفاقی که مطمئنا به ضرر آینده وزنه برداری ایران در بخش زنان خواهد بود.

رکوردها چنگی به دل نزد، پدیده ای هم ندیدیم!

قطعا قهرمانی استان کرمان در بخش نوجوانان و خراسان رضوی دربخش جوانان با استفاده از ظرفیت هایی که دراختیارداشتند جزو اتفاق های خوبی بود که در مسابقات قهرمانی کشور رده های سنی پایه دختران وزنه برداری در همدان شاهدش بودیم. اما حضور 15 استان در رده سنی نوجوانان و 19 استان در رده سنی جوانان از مجموع 32 استان سراسر کشور، احتمالا خود گواه بر عدم استقبال پرشوراهالی وزنه برداری و هیات های استانی از این دوره زا رقابت های قهرمانی کشور رده های سنی پایه در بخش دختران است. سوای ماجرای تعداد کم شرکت کنندگان دختر وزنه بردار درهمدان، رکوردهای یکضرب، دوضرب و مجموعی که در اوزان نوجوانان و جوانان دختر ثبت شد، نه تنها چنگی به دل نزد، بلکه ما را بیش از پیش نگران خلاء بزرگی از نظر داشتن سرمایه های ناب و خوش آتیه در بخش دختران کرد. سرمایه هایی که بتوانند خیلی زود با رشد و ارتقاء رکوردهای خود در تیم های ملی پایه ما را در عرصه های مختلف بین المللی صاحب مدال و افتخار کنند.حدودا 5 سال پیش که استارت آغاز به کار رسمی و حرفه ای دختران وزنه برداری ایران درمجموعه وزنه برداری ایران زده شد، اگرچه تجربه قبلی درحوزه وزنه برداری بانوان نداشتیم، اما با مدیریت خوبی که در زمینه کشف و پرورش استعدادها در این بخش شد، شاهد ظهور پدیده هایی توانمند دروزنه برداری بانوان کشورمان بودیم که ما را نه تنها در قاره آسیاف بلکه در دنیای وزنه برداری خیلی زودتر از آنچه فکرش را می کردیم، صاحب مدال و افتخار کردند. چهره های شاخصی همچون، سیده الهام حسینی، یکتا جمالی، غزل و غراله حسینی، پریساجهانفکریان، فاطمه کشاورز، ریحانه کریمی و…، همه و همه با برنامه ریزی وسازماندهی خوبی که برای آنها انجام شد موفق شدند دردنیای وزنه برداری بدرخشند و دربخش زنان و دختران نیز نام و پرچم وزنه برداری ایران را به اهتزاز درآوردند. اماحقیقتا درمسابقات قهرمانی کشور دختران نوجوان و جوانان که به میزبانی همدان برگزار شد، نه رکوردهای ثبت شده چنگی به دل زد و نه پدیده ای نوظهور که بتوانیم درآتیه ای نزدیک به او امیدوار باشیم در این رویداد گل کرد و به جامعه وزنه برداری ایران معرفی شد! هرچند برخی چهره های تازه وارد نوجوان و جوان در این دوره از مسابقات حضور پیدا کردند که شاید بتوان با کارکردن بیشتر، به آنها برای آتیه امیدوار بود، اما حقیقتا رکوردهای ثبت شده خیلی با استانداردهای بین المللی در این دو رده سنی فاصله دارد. فاصله ای که با این سرعت کم که در روند آماده سازی و ساخته و پرداخته کردن دختران وزنه برداری پیش گرفتیم، بعید است خیلی زود بتوانیم دوباره صاحب مدال های خوش رنگ حداقل دررده های سنی پایه باشیم.

تجهیزات استاندارد برای پیشرفت دختران وزنه برداری چه شد؟

اینکه مسابقات قهرمانی کشور در رده های سنی مختلف و در هر دوبخش مردان و زنان در رشته وزنه برداری هر سال برگزار شود، مطمئنا اتفاقی خوب و ستودنی است. اما اینکه نتوانیم برای برگزاری این مسابقات زمانبندی ایده ال داشته باشیم قطعا کار از دستمان درمی رود و نمی توانیم آنطوریکه جامعه ورزشو وزنه برداری از ما توقع دارند خروجی لازم را داشته باشیم. درست مثل رقابت های قهرمانی کشور همدان که اگرچه میزبان تمام تلاش خود را به کار بست تا بتواند مسابقاتی شایسته ودرخور شان وزنه برداری را طراحی و میزبانی کند. اما تکراری بودن وزنه برداران مدعی، نداشتن برنامه ریزی اصولی و زمانبندی مناسب برای داتن حداکثری وزنه برداران در پیکارهای قهرمانی کشور، همینطور فاصله زیاد نفرات اول با نفرات دو و سوم در اوزان مختلف از نظررکوردی همه و همه موارد مهم و فنی است که کیفیت و کمیت این دوره از مسابقات قهرمانی کشور پایه وزنه برداری در بخش دختران را تحت الشعاع خود قرار داد. البته نکته و سوال مهم دیگر از مسئولان و دست اندرکاران وزنه برداری ایران این است، یکی از شعارهای انتخاباتی شما تجهیز ابنیه، امکنه و تجهیزات استاندارد اختصاصی برای بانوان و دختران علاقه مند و مستعد وزنه برداری بود. حقیقتا در طول دو سال و اندی که از دوره مدیریتی اتان می گذرد، برای محقق کردن شعارتان در استانها و شهرستانهای مستعد ووزنه بردارخیزخود برای رشد و توسعه وزنه برداری بانوان چه کردید؟ چقدر تجهیزات استاندارد برای برطرف کردن دغدغه دختران وزنه برداری تهیه و تحویل هیات های استانی شد؟ واقعا چرا در کمیته فنی هیچ یک از اعضاء وضعیت مبهم و نه چندان رضایتبخش دختران وزنه برداری را گردن نمی گیرد؟ اینکه ما نتوانستیم بعد از گذشت 5 تا 6 سال از شروع فعالیت بانوان حداقل یک سهمیه ورودی به المپیک بگیریم اصلا شایسته وزنه برداری ایران نیست. اتفاقی که در دوره مدیریتی قبلی فدراسیون وزنه برداری دربدو فعالیت وزنه برداری دختران برای ما رخ داد اما بدلیل آسیبدیدگی پریسا جهانفکریان ما نتوانستیم در المپیک 2021 توکیو نماینده داشته باشیم. اما در این دوره متاسفانه برخلاف آنچه تصور می شد،  حتی نتوانستیم نزدیک سهمیه المپیک برای بانوان وزنه برداری شویم. این اتفاق تلخ قطعا زنگ خطری جدی برای وزنه برداری بانوان است که اگر فکری اساسی و کارآمد برایش نشود، باید درسالهای پیش رو افسوسش را بخوریم.