تازه قطار ورزش روی ریل افتاده است!
همان روحیه ای را دارد که یکسال قبل با آن مسولیت وزارت ورزش را پذیرفت. یک تفاوت عمده امروز با یکسال قبل در سیمای وزیر اخلاق مدار ورزش دیده می شود: رضایت نسبی از آرامشی که طی این فرصت کوتاه بر فضای ورزش حاکم کرده است. با همان روحیات ذاتی و با تجربه و تخصصی که پس از گذشت بیش از سه دهه در مدیریت های کلان ورزش پیدا کرده است. حقیقتا یک سال قبل اوضاع نابسامان ۱۷ فدراسیون، تهدید به تعلیق چند فدراسیون، اوضاع نابسامان استقلال و پرسپولیس، پروژه‌های نیمه تمامی که در همین مدت کوتاه نیمی از آنها را تکمیل کرد، بازیهای آسیایی هانگژو والمپیک و خیلی مسائل و اختلافات داخلی جز با یک روحیه تعاملی و با شناخت از گلوگاه‌های موجود و دور کردن حاشیه های زیاد از ورزش امکان پذیر نبود. در معادلات انتخابات و گرو کشی ها و گروه بندی ها اجازه نداد وزارت ورزش وارد این بازی‌ها شود و خودش نیز بی طرفانه نظاره گر برخی تحرکات بود و تا توانست اجازه فرصت طلبی به برخی از زیاده خواهان درون سیستم ورزش را نداد امروز هم با تمام‌حساسیت و دقت همزمان که مشغول گپ وگفت بودیم از صفحه تلویزیون پیگیر نتایج و اخبار المپیک هم بود. هر لحظه یک شایعه و یک خبر و یک نفر را معرفی کردن تمرکز هر وزیری را بهم می ریزد اما دو موضوع باعث شده تا کیومرث هاشمی در کمال آرامش تا هر زمان که مصلحت دولت باشد امور ورزش را دقیق و با حساسیت بالا دنبال کند. ارتباط دائم با مسولین کاروان ایران در المپیک تا اگر کم و کسری هست اینجا رفع و رجوع کند. فردی که درون تشکیلات ورزش بزرگ شده و تمام رده های مدیریتی را تا بالاترین سطوح یعنی ریاست کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش را پیموده و توانسته علاوه بر تاثیر گذاری بر حرکت روان تر ورزش ،همکارانش در وزارت و ادارات کل استان‌ها را از هر نظر رضایتمند داشته باشد نگران هیچ تغییر و تحولی نیست. حتی جلو حرکت کارکنان برای نگاشتن نامه رضایت مندی را گرفته و به شدت با آن مخالفت کرده است.
حقیقتا و بدون تعارف این تفکر و روحیه را با برخی از وزاری همین کابینه تمام شده دولت سیزدهم مقایسه کنید که برخی ها یک ماه است عملا کار را زمین گذاشته اند و خیلی موارد دیگر. یقینا رئیس جمهور و تیمی که مهره چینی می کنند از همه این موارد آگاه اند. بازهم به عنوان یک روزنامه نگار خدمت شخص رئیس جمهور و افراد تاثیر گذاری مثل رضا صالحی امیری عرض می کنیم اگر بنابر حضور افرادی که این روزها مطرح هستند باشد چرا عرصه ورزش را برای ادامه روال فعلی باز نگذاریم چه اینکه در یگ جمله گیومرث هاشمی از هر یک از اسامی مطرح شده ۵ سال جلوتر است.اگر می خواهیم ورزش را دچار سکته نکنیم راهی که به مصالح ملی نزدیک تر است را ادامه بدهیم. خدا را گواه می گیرم که کیومرث هاشمی تاکید کرد که به صلاح نیست حرفی و نوشته ای پیرامون وزارت بیان شود چون اعتقادش براین است که باید به دولت جدید فرصت داد تا بدور از هر گونه موضوعی برای آینده ورزش منطبق بر سیاست های خودشان تصمیم بگیرند ولی ده بار قبل از این هم نوشته ام و این بار نیز یکبار دیگر پیشنهاد می کنیم که کمی در مورد وزارت ورزش بیشتر تامل کنند و در نهایت :
صلاح مصلحت خویش خسروان دانند.
