جایگاه مبهم خودی ها در وزارت ورزش!
کیومرث هاشمی وزیر ورزش و جوانان طی یکی دو هفته اخیر اگرچه در امر تغییرات در برهه ای از زمان طوفانی عمل کرد و جامعه ورزش را امیدوار ساخت اما این تب تند خیلی زود فروکش و دوباره شرایط به روال گذشته اش برگشت! هر چند که همان دوستانی هم که حکم گرفتند و قرار شد که مقدمات برگزاری مجامع انتخاباتی را مهیا کنند با رفتن به فدراسیون ها، سکوت اختیار کرده تا این شائبه پیش بیآید که آنها نیز، تحت تاثیر جمع قرار گرفته و بنوعی با جریانات فدراسیون های خود کنار آمده اند. اما صحبت امروز ما چیز دیگری است. اینکه براستی چرا وزیر ورزش و جوانان نزدیکان خود را نمی بیند؟ همان نزدیکانی که از روز اول همراه او بودند و همراهی اش کردند؟ همان هایی که در برخی مواقع از موقعیت های مناسبی گذشتند تا کیومرث هاشمی احساس آرامش بیشتری کند! همان هایی که در صادق و کاربلد بودن آنها هیچ شکی نبوده و نیست، چرا که اگر غیر از این بود، قطعا کیومرث هاشمی از همان ساعات اولیه حضور در وزارت ورزش و جوانان به سراغ آنها نمی رفت! و از وجود آنها در کنار خود سود نمی برد! بدون شک وزیر ورزش و جوانان خوب می داند که هر چه پروسه صدور احکام برای این افراد نزدیک طولانی تر شود، فضا برای ایجاد حرف و حدیث های ناصواب در باره آنها بیشتر مهیا خواهد شد! و این اصلا اتفاق خوبی نیست و به تعبیری می تواند خود وزیر را نیز تحت الشعاع قرار دهد! در چنین شرایطی، هر چند که با پر شدن تدریجی مسئولیت های درخور شان این افراد، دیگر جایی برای آنها باقی نخواهد ماند. ااما ین جاست که کیومرث هاشمی باید به این سوال پاسخ دهد که آیا قرار است این نفرات همچنان بدون مسئولیت تنها همراه وزیر باشند و وقت بگذرانند و یا نه، و به وقتش آنها نیز صاحب مسئولیت شده که امیدواریم پاسخ ما دومی باشد!
