درگير، در جلسات تكراري و بدون خروجي!

وقتی از ایلان ماسک، سوال می‌کنند که سالانه چند بار با مدیران و کارکنان شرکت‌ها و موسسات بزرگ و جهانی خود جلسه برگزار می‌کنید، می‌گوید: ما جلسه را زمانی برگزار می‌کنیم که سیستم با مشکل روبرو شده باشد و وقتی همه چیز بر اساس سیستم پیش‌بینی شده در سازمان پیش می‌رود، دیگر نیازی به برگزاری جلسه نیست! اما عکس این اعتقاد را باید در دستگاه هاي مسئول در ورزشی كشور دید، اعتقادی که برای هر علاقمند به ورزشی، پارادوکس ایجاد می‌کند. در دستگاه ورزش كشور و کمیته ملی المپیک ایران هر زماني که به سراغ مدیری می‌روند، دوستان جملگی در جلسه به سر می‌برند و امکان دیداری هم براي هيچ مراجعه كننده اي وجود ندارد! در این میان سئوالي که پیش مي آيد، این است که آیا کار ایلان ماسک درست است و باید به عنوان الگو مورد توجه قرار گیرد؟ یا کار مدیران ورزش و کمیته ملی المپیک ایران که مدام در جلسات تكراري و بدون خروجي حضور دارند و کمتر هم به کار و وظایف اصلی خود می‌رسند. و یا صادقانه تر بگوییم، اصلاً نمی‌توانند که به كارها و وظايف خود برسند، كه متاسفانه ثمره چنین تفکری در ورزش كشور همين می‌شود، که امروز شاهد آن بوده و هستيم. ورزشی که سليقه اي اداره می‌شود! گلخانه‌ای ثمره می دهد و …
اتفاقي كه بدون هیچ شک و شبهه ای مدیران، كمترين نقش را در آن داشته و يا بهتر است كه بگوئيم، در آن هیچ نقشی ندارند. اما همان مديران این را خوب یاد گرفته‌اند که در مواقع حساس كه رسانه در آنجا حضور دارد، فارغ از تمامی دلمشغولي ها، حاضر و عکس یادگاری بیندازند و …