در آمد 600 تومانی از فوتبال!

بیشترین پولی را که من از راه فوتبال گرفته ام، در اواخر دهه 40 و اوایل دهه 50 بود. در آن زمان من 100 تومان پول می گرفتم که به وقتش پول نسبتا زیادی هم بود! البته این مبلغ برای زمانی که من مربی فوتبال تیم دانشگاه تهران شدم به مبلغ 600 تومان افزایش پیدا کرد. ( البته 600 تا یک تومانی )! در ارتباط با شروع لیگ فوتبال در ایران هم باید بگویم که نخستین لیگ فوتبال ایران در سال 1346 توسط آقایان مبشر، سروری و آتابای راه اندازی شد. که آن هم در نوع خود حکایت مفصلی دارد. در آن روزها رفاقت در تیم ها موج می زد. اگر چه پولی در فوتبال آن روزها نبود، اما صمیمیت بسیاری وجود داشت. مثلا در آن روزها مادر من در خانه برای 4 تا 5 نفر غذا درست می کرد، اما من بعد از بازی همه بچه ها را بر می داشتم و به خانه مان می بردم تا همان غذای اندک را در کنار هم و با هم بخوریم و ساعتی را در کنار یکدیگر به شادی بگذرانیم. البته ناگفته نماند که هرگز مادرم در طول همه این سال ها بر من خرده نگرفت و از اعضای تیم، مانند فرزندانش پذیرایی می کرد. در آن زمان وقتی ما 12 تا 15 نفره به خانه می رفتیم، مادرم هر چه را که داشت بر سر سفره می آورد و خدا را شکر همیشه هم اوضاع بگونه ای بود که غذا زیاد هم می آمد! البته ما هم برای آنکه با مادرم همراهی کنیم برنج را با نان می خوردیم! آب خورشت را زیاد می کردیم و به هنگام صرف غذا بیشتر از نان استفاده می کردیم. برای اینکه واقعیتی را که در ذهن دارم فراموش نکنم، این را هم بگویم که آقای علی کاظمی برای فوتبال ایران خیلی زحمت کشیده اند و سلامتی شان را در راه گسترش این فوتبال هزینه کرده اند، اما متاسفانه دوستان در فدراسیون فوتبال مزد زحماتش را داده و او را از کار برکنار کردند! فردی که در این فوتبال، راهی جز سلامت، صداقت و درستی را نرفت و حق او هم در این فوتبال چیزی را که برایش رقم زدند، نبود. ( ادامه دارد )