در دوچرخه سواری المپیک باید قانع باشیم!

تنها نماینده ما در دوچرخه سواری المپیک علی لبیب است، دوچرخه سواری که طی دوسالی که در تیم ملی جوانان بود و من بعنوان مربی در خدمت ایشان بودم. دوچرخه سوار خوب و با هوشی نشان داد، ضمن اینکه به لحاظ توان بدنی هم علی در این چند سال پیشرفت خوبی را داشته و نتایج قابل قبولی از جمله مدال برنز مسابقات آسیایی اخیر را هم کسب کرده است. البته این را هم باید گفت که ایشان تنها مدال آور دوچرخه سواری ایران در سال جاری در بخش زیر 23 سال بوده اند! که این مدال نشان از انگیزه بالای او می دهد، دوچرخه سواری که حضور در المپیک می تواند، آینده ورزشی او را به گونه دیگری رقم بزند! اما خوشبختانه به این واقعیت هم باید اشاره کنیم که در این المپیک نسبت به المپیک گذشته ما معضل کرونا را نداشتیم و توانستیم در چند مسابقه خوب شرکت کنیم و لبیب را با آمادگی خوبی به المپیک بفرستیم. اما در مجموع و با توجه به نتایج کسب شده طی این یکی، دو سال، باید بپذیریم که نتایج ما نتایج قابل قبولی نبوده است! در دوچرخه سواری کوهستان، جاده و کورس مجموعا 210 مدال توزیع می شود، که ما در رشته استقامت باید همه امیدمان به علی لبیب باشد، که این اصلا قابل قبول نیست! متاسفانه باید این واقعیت را بگویم که شرایط امروز دوچرخه سواری به لحاظ کسب نتیجه و کسب مدال اصلا شرایط خوبی نیست و ما داریم شرایط بسیار بدی را تجربه می کنیم، که امیدوارم وزارت ورزش برای تقویت این رشته پر مدال برنامه ای برای تغییر مدیریت آن داشته باشد! اینکه بعد از سه سال سهم ما در دوچرخه سواری یک مدال برنز می شود، این نشان می دهد که ما از جمیع جهات راه را درست طی نکرده ایم! ما سال گذشته سه مدال داشتیم و امسال تنها یک مدال برنز که اصلا جای توجیهی باقی نمی گذارد! گنج خانلو سال گذشته به مسابقاتی اعزام شد که دیگر برنگشت و با توجه به شرایط فدراسیون بهتر دید که در یک کشور دیگر به فعالیت خود ادامه دهد! البته یک دوچرخه سوار دیگر ما هم به یک کمپ تمرینی در کشور سوئیس رفت که او هم برنگشت، در شرایطی که ما اگر آنها را داشتیم قطعا امروز وضعیت مان در دوچرخه سواری به گونه دیگری رقم می خورد! اینها همه نشان می دهد، که شرایط دوچرخه سواری و مدیریت ان در حال حاضر اصلا خوب نیست، ضمن اینکه شرایط المپیک گذشته یعنی توکیو 2020 هم با امروز یعنی المپیک 2024 پاریس کاملا متفاوت است! و این را من بعنوان سرمربی تیم ملی دوچرخه سواری در المپیک گذشته می گویم! ما در دو، سه سال گذشته در موضوع کسب سهمیه درگیر بودیم و شرایط نشان می داد که هیچ دوچرخه سواری انگیزه لازم را برای رقم زدن این اتفاق بزرگ یعنی کسب سهمیه را ندارد! و علی لبیب هم بدون دردسر و راحت این سهمیه را دریافت کرد! اما اگر می خواهیم، اتفاقات خوب و دیگری برای این رشته بیفتد، باید تفکر نویی را بر آن حاکم کنیم! در المپیک و با یک سهمیه، نمی توان انتظار خاصی داشت! ما تا تیم ها و نفرات خوبی را برای آینده دوچرخه سواری نسازیم، نمی توانیم به آینده این رشته خوش بین باشیم!