طرح آمایش سرزمین، دیروز! امروز! فردا!

برخی از کارهای انجام شده در ورزش کشور که به تعبیر دوستان قانون تلقی می شود، کارهایی هستند که شاید نه ورودی آنها مشخص است و نه خروجی آنها و این کارها به همین دلایل و موارد دیگر در زمره کارهایی قرار می گیرند که انجام نشده باید به بایگانی سپرده شوند! درست مانند طرح آمایش سرزمین که بر اساس ادعای مرتبطین با آن قرار بود که 18 خرداد ماه گذشته خروجی آن اعلام شود، اما حالا با گذشت 2 ماه از آن تاریخ هنوز سرنوشت آن مبهم باقی مانده است! می گویند مکاتباتی با استانها صورت گرفته و از آنها آمارهایی دریافت شده است، همان آمارهایی که همیشه بوده و همیشه هم ارائه شده است، که این آمارها قرار است در یک جا تجمیع شده و به عنوان طرح آمایش سرزمین ارائه شود! که البته به زعم دوست و دشمن آنهایی که این طرح را پیشنهاد و بر روی آن اصرار داشته اند، اصلا منظوزشان این نبوده است! طرح آمایش سرزمین طرحی بود که نه آغازش رسانه ای شد! نه در حین کار خبری در باره آن به رسانه ها رسید و نه امروزش مشخص است که در چه وضعیتی قرار دارد و آیا این طرح با هزینه هایی که برای ورزش کشور داشته، عملیاتی خواهد شد یا نه؟ اینکه یک فدراسیون را بنابه دلایل غیر کارشناسی و یا کارشناسی ( ! ) از فردی بگیریم بدون آن که به تبعات آن فکر کرده باشیم و برنامه ای برای انجمن های تحت پوشش آن فدراسیون ترسیم کنیم، و به همان فرد هم مسیولیت دیگری بدهیم و تهیه طرح آمایش سرزمین را به او بسپاریم، هر دو ضررهایی بودند که به ورزش کشور وارد شد! برای مثال بعد از انحلال آن فدراسیون هیچ کس نیآمد که بپرسد، فلان انچمن تحت پوشش آن فدراسیون چه بر سرش آمد! نیآمد که بپرسد هزینه های تحمیل شده به آن انجمن ها را چه کسی باید پاسخ گو باشد؟ نیآمد که بگوید تکلیف ورزشکاران آن انجمن ها چه می شود و …
طرح آمایش سرزمین، که به گفته دوستان دیگر حالا قانون شده است، یک شروع داشته و یک پایانی هم برای آن در نظر گرفته شده است و اینکه ما فقط آن را شروع کنیم و پایان آن را به اما و اگر و قضا و قدر بسپاریم، اصلا کار درستی نیست، امیدواریم که دوستان مجری طرح از ما نرنجیده و این حق را به ما بدهند که به وظیفه ذاتی رسانه ای خود عمل کرده باشیم،