طرح جامع ورزش چه گلی بر سر ورزش کشور زد، که طرح آمایش سرزمینی بزند!

روز دوم بهمن ماه سال گذشته، رئیس جمهوری با تأکید بر ضرورت توجه به زمان‌بندی در تدوین سند آمایش سرزمینی ورزش برای تحقق عدالت ورزشی در کشور، وزارت ورزش و جوانان را مکلف کرد، حداکثر ظرف مدت ۴ ماه نسبت به جمع‌آوری اطلاعات و تدوین این سند اقدام کند. همین تاکید کافی بود تا شاهد اقداماتی جدی در این زمینه باشیم. البته این جدیت به گونه ای نیست که اهالی ورزش را خوشحال کند. این جماعت آن قدر از این اتفاقات و تاکیدها را دیده اند که خیلی به آن امیدوار نیستند! ناامیدی نه از سر این که این کار از نیازهای ضروری ورزش نیست و یا تاکید رییس جمهوری اشتباه یا خطا بوده باشد. مشکل اساسی اینجاست که گویا در ورزش عادت داریم هر کار اصولی و قشنگ را خراب کنیم! تا بحث اقدام اصولی و ریشه ای پیش می آید عده ای به صف می شوند. خیلی زود برای خود دفتر و دستک راه می اندازند. و وزارت ورزش و جوانان هم برای عمل به وظیفه محوله، ناچار دست به جیب می شود.
سالها پیش تدوین طرح جامع ورزش هم به عنوان یک حرکت زیر بنایی همین شکلی بود و کلی هزینه روی دست دستگاه ورزش گذاشت و عده ای هم از خوان گسترده آن بهره بردند و به عنوان فلان ساعت کاری مزد خوبی گرفتند و کتابچه ها درست کردند. امروز هم ظاهراً همین حکایت برای تدوین طرح آمایش سرزمینی ورزش در شرف انجام است. در تدوین طرح جامع پای دانشجویان دانشگاه ها هم وسط بود که آمار و اطلاعات و نمودار و… جمع کردند و اندک مزدی گرفتند تا در انتهای کار نام های دیگر مطرح شوند. چه بسا امروز هم همین اتفاق در حال رخ دادن باشد. وزیر ورزش در روزهای اخیر طی ملاقات با پیشکسوتان ورزش که قابل تقدیر هم هست، از نقش سازنده و پررنگ آنها سخن گفت. به راستی چرا این پیشکسوتان هیچوقت در چنین برنامه هایی مد نظر نیستند؟ در این باره تا بخواهید افراد چسبیده به ورزش با عنوان دکتر و محقق و… مورد نظرند!!! افرادی که در طول عمرشان هرگز ورزش قهرمانی نکرده اند. در سمت های خود هم هیچ آورده ای برای ورزش کشور نداشته اند. تحت عنوان مسئول فرهنگی نیز قدم از قدم برنداشتند تا ورزش بزرگترین مصائب خود را به لحاظ فرهنگی پذیرا باشد. اما آنها تا شده و توانسته اند از سر و کول ساختمان سئول بالا رفته و می روند! به نظر می رسد اغلب آنهایی که به شکل محوری در حال تدوین طرح آمایش سرزمینی در بخش ورزش هستند کیلومترها از فضای این بخش دورند و بر خلاف ظاهر و حرف هایی که می زنند اساسا از ورزش سررشته ای ندارند. ورزشی که ما در میدان رقابت ها شاهد آن هستیم فاصله ای بعید با حرف و کلمه و سخنرانی و آمار و نمودار و این چیزها دارد. آمار و نمودارهایی که اگر هم هست توسط دیگران آماده شده تا در اختیار تدوین‌گران قرار بگیرد و آنها با کمی دستکاری در آن به عنوان کیمیای ورزش با قیمت گزاف به نمایش بگذارند. طرح جامع ورزش و آمایش سرزمین زمانی کاربردی خواهند بود که در آن نقش افرادی با سبقه صد در صد ورزشی محور باشد و چند نویسنده و گرداورنده هم آن را سرهم بندی کنند. وقتی کارشناس و کاردان و خاک خورده ورزش کناری نشست تا این طرح ها را غریبه ها با ورزش بنویسند حتما کاربردی نخواهند بود. آنچه نوشته شد روح کلی ماجرا بود. قطعا در این پروسه بسیاری از افراد شایسته هم کمک کرده اند که حساب آنها را باید از مهمانان ناخوانده و فرصت طلب ورزش جدا کرد.