قصه تکراری، صندلی بازی مربیان پایه!

به یاد گفته های مرحوم علی ابوطالب افتادم، او می گفت: اوفارل و رایکوف را باید معماران فوتبال مدرن دهه ۵۰ نامید و حاصل فعالیت‌های آنان، در چند دوره سبب حضور تیم ملی ایران با سرمربیگری حشمت مهاجرانی، که کمک اول اوفارل بود درجام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین شد .
اوفارل و رایکوف در فوتبال جام تخت جمشید سرمربیان تیمهای بزرگی بودند، و پی بردند که بازیکنان ان دهه به لحاظ تاکتیک پذیری بسیار ضعیف و قادر به اجرای سیستم های متداول فوتبال مدرن نیستند، لذا پیشنهادهایی از سوی این دومربی به مدیران باشگاهها رسید که بعد از تجزیه و تحلیل با کارشناسان آن عصر و تبادل نظر با کامبیز آتابای، مقرر شد این دو مربی در تیمهای پایه به مدت چند فصل فعالیت کنند و این اتفاق مهم در آن دهه افتاد و حاصل آن آموزش بازیکنانی چون : روشن، پروین، قاسمپور، دانایی فرد، اسکندریان، نظری، حجازی، کازرانی و… بودند و ان دوره را می توان رنسانس فوتبال ایران نامید. در آن زمان تیم ملی ایران با بیشترین تعداد اموزش دیدگان مکتب این مربیان بزرگ، سالها در میادین بزرگ و ملی خوش درخشید و افتخار افرینی کرد.
این مسیری است که فوتبال ایران در ۴۵ سال گذشته بخوبی آن را تجربه و به موفقیت های چشمگیری نیز دست یافت اما بتدریج به محاق رفته و پرداختن به آنها در این دوران زیاده گویی خواهد بود. امروزه به دلیل عدم توانایی بسیاری از مربیان پایه در انتقال علوم و فنون فوتبال مدرن به لحاظ تئوری و اجرا، آنها نا توان ظاهر شدند و نتیجه عملکرد انان در مسابقات داخلی و پایه های ملی کاملا مشهود است و در یک نظریه منطقی باید همه مربیان پایه را براساس داشته های علوم ورزش، روانشناسی، شناخت چهارچوب اموزش فوتبال و سایر موارد مرتبط به اموزش ارنج کرد و براساس وزن ومعیارهای یاد شده به رده های مختلف معرفی تا انجام وظیفه نمایند. در یک محاسبه و حضور فیزیکی و مشاهده عینی تعدادی از کارشناسان این امر در هنگام تمرینات و مسابقات تیمهای مختلف به خیلی از واقعیت ها و دستآوردها پی خواهند برد، اگرچه بارها در مطبوعات و حتی نشست های خبری به این موضوع پرداخته شده اما هیچکدام انها پیگیری و کاربردی نشد، و طرح انها در زمین و آسمان معلق ماند. در دیدار اسیا ویژن تهران و لیگ کشوری به اولین تاکتیکی که از سوی برخی به اصطلاح مربیان نتیجه گرا مواجه می شوم بازی مستقیم و پلان علمی برای رسیدن به منطقه حریف از خطوط دفاعی دیده نمی شود این نکته یک شِمای کلی از محوریت فنی مربیان حاضر در فوتبال پایه های کشور ماست و این شیوه ها در فوتبال پایه ها به وفور دیده می شود و چه بسا مربیانی با شاخص های علمی و مدرن ظاهر شده، اما بعلت عدم نتایج آنی و شتابزدگی مدیران در کسب نتایج از دور کنار گذارده شدند. موضوعیت و اهمیت این مهم در اعلان نتایج تیمها در برد (تابلو اعلانات ) باشگاههاست که چشم نواز مدیران می شود و با نگاه گذرا و لبخند معنی دار، امید به پیروزی در دیدارهای بعدی را دنبال کرده و انچه اهمیت دارد سه امتیاز بازیها ست. همان بازیکنان در صورت ورود به رده بزرگسالان با مشکلات عدیده ای مواجه شده و قابلیتهای لازم را برای نمایش یک فوتبال مدرن و کلاسیک را دیگر ندارند و در نتیجه با خارج شدن از دایره فوتبال، فضا را برای ماندگاری بازیکنان مسن باز می نمایند. نتیجه این رفتارهای مطالعه نشده عدم توجه به تیم های پایه خواهد بود، که سبب ناکامی تیمهای ملی در تورنمنت های بین المللی است.
بعضی از مدیران باشگاهها تیمهای بزرگسالان را ویترین قرار داده و اهمیتی برای پایه ها خود قائل نیستند و یا بعبارتی با انها باری به هر جهت رفتار می کنند که مصداق عبارت فوق در فوتبال پایه کشور فراوان دیده شده و می شود!