قلعه نویی با کی کار دارد؟

همه ما بخاطر داریم آن سالی که در بازیهای آسیایی پکن (۱۹۹۰) با علی پروین قهرمان آسیا شدیم و بر بام آسیا ایستادیم، به گواه همگان تیم ملّی مان یکی از ضعیف ترین نمایش ها را از لحاظ فوتبال هوادار پسند انجام داد، امّا در نهایت آن سال ما قهرمان شدیم.
قهرمان شدیم و تایتِل قهرمانی برایمان ماند، البته بهتر است اینگونه بگوییم که: «فقط عنوان قهرمانی برایمان ماند و آن بازی های کسل کننده و اقتصادی از اذهانمان پاک شد». در آن سال هنگامی که تیم از پکن برگشت «علی پروین»سرمربی وقت تیم ملّی به غفوری فرد(رییس وقت سازمان تربیت بدنی) گفت: ما شانسی قهرمان شدیم و در حقیقت با این امکاناتی که تیمهای دیگر دارند، ما نه توان قهرمان شدن را داریم و نه امکاناتش را. حال نیز تیم ملّی فوتبال کشورمان پس از کسب نتایج غیر قابل قبول(توسط گرانترین مربیان خارجی) در جام جهانی۲۰۲۲قطر، با یک مربی پر افتخار وطنی پا به رقابتهای جام ملّتهای آسیا گذاشته است. اکنون با دوبازی و شش امتیاز در صدر گروه C قرارگرفته است و صعودش مسجل شده است، با این حال از گوشه کنار، چپ و راست،بالا و پایین، منتقدین منصف به همراه تخریب چی های غیر منصف همه و همه شروع به نوشتن مطالبی کرده اند که شاید گزاف نیست اگر بگوییم:
«هرسخن جایی و هر نکته مکانی دارد»! چه کسی است که بگوید مقابل هنگ کنگ از لحاظ تاکتیکی و فنّی ضعف هایی نداشتیم!؟ امّا قبول کنیم که جای نقد وسط تورنمنت و در کوران مسابقات نبود! مردود یا قبول، این آزمون تمام شد و از آن گذشتیم، بیاییم با روحیه ای که به بچه ها و کادر فنی می دهیم شانس مان را بالا ببریم و «تا پای جان برای ایران» را به منصه ظهور در بیاوریم، شما راست میگویید ما هیچ رقمه به شرق و غرب آسیا نمی خوریم و همچنین ما نمی گوییم از لحاظ امکانات و انجام بازی های تدارکاتی از آنها بالاتریم، امّا شاید این بار، نه با امکانات سخت افزاری، بلکه با غیرت و همّت ایرانی مان توانستیم و قهرمان شویم، پس توصیه های فنی و غیر فنی بماند برای روزی که تورنمنت تمام شد . شاید این بار هم دوحه برای ما پکن شد، که اگر این اتفاق بیافتد فقط یک چیز باقی می ماند و آنهم : «قهرمانی جام ملتهای آسیا-دوحه۲۰۲۳» و تمام.