كار افراد در فدراسيون هاي ورزشي، توجيه خوبي براي مصونيت داشتن آنها نيست!
از دست عزيزان چه بگويم
گله اي نيست!
گر هم گله اي هست
ديگر حوصله اي نيست!
در عصر ارتباطات، خيلي عجيب و غريب است كه فدراسيون هاي ورزشي ما به دنبال آدم هاي غير ارتباطي باشند. همان آدم هايي كه اصطلاحا جاي پنج نفر كار مي كنند! اما جاي نصف نفر هم ارتباطات را بلد نيستند! متاسفانه حكايت اين مقدمه كوتاه را امروز در برخي از فدراسيون هاي ورزشي مي توان ديد! فدراسيون هايي كه يا از عمد اين شيوه انتخاب را برگزيده اند و يا اينكه آنها نيز بنابر مصلحتي در اين مخمصه گير كرده و باري بهر جهت روزگار مي گذرانند! البته اين را هم بگوئيم كه ما اين مشكل بزرگ برخي از فدراسيونهاي ورزشي را مشكل فردي نمي دانيم! بلكه اين مشكل متوجه رئيس آن فدراسيون است كه اين فضا را فراهم آورده كه در مقابل ديدگانش اتفاق يا اتفاقاتي رخ دهد كه با موضوعات اخلاقيات فاصله بسيار دارد! همان روساي فدراسيون هايي كه در توجيه اين اشتباه، اشتباه بزرگتري را مرتكب شده و مي گويند: مشكلي نيست اين افراد جاي پنج نفر كار مي كنند و چون اين عملكرد را دارند اين حق را هم خواهند داشت كه در فدراسيون به هر شكل كه دلشان مي خواهد عمل كنند! البته در پاسخ به اين نوع تفكر موجود در فدراسيونها، خطاب به روساي آنها بايد گفت: دوستان عزيز افراد پول مي گيرند تا كار كنند، و اينكه يك شخص جاي پنج نفر در يك فدراسيون كار مي كند، اين دليل نمي شود كه در برابر ارائه برخي از رفتار يا رفتارهاي اشتباه مصونيت داشته باشند! بپذيريم در درون فدراسيون هاي مبادي اخلاق و ادب هرگز چنين اتفاقاتي نمي افتد، در فدراسيون هاي قانونمند شرح وظايف هر كس مشخص و حجم كار افراد نيز سبب آزادي عمل آنها نخواهد بود! بدون شك با نگاهي نافذ به اين اتفاقات مي توان متوجه بسياري از واقعيت ها در آن فدراسيون ها شد! فدراسيون هايي كه براي رسيدن به ساحل آرامش و آسايش تنها كافي است نگاه برخي از افراد آن تغيير كند و اگر اين اتفاق نيفتد هرگز آن فدراسيونها رنگ آرامش را به خود نخواهند ديد و اين وظيفه رئيس آن فدراسيون هاست كه ضمن عوض كردن نگاه خود، نگاه برخي از همكاران خود را نيز عوض كنند!
