استاد زماني هم رفت
محسن زمانی با داوری زیست و با داوری شهره آفاق شد. در شهر آوردهای پایتخت بیشترین قضاوت ها به او سپرده شد. مدیریت قوی، فیزیک جسمانی ایده آل و شجاعت مثال زدنی از زمانی داوری ممتاز ساخته بود. او بجز فوتبال به رشته های دیگر هم علاقمند بود و به کوه وکوهنوردی عشق می ورزید.
همسر ایشان که یک کوهنورد حرفه ای بود، همواره در کنار محسن زمانی به دل کوه می زد و در صعود به ارتفاعات یکپای ثابت برنامه های هفتگی استاد زمانی بود. پنجشنبه ها در تمرینات هفتگی تیم فوتبال خبرنگاران وعکاسان ورزشی ایران( قلم ورزش) حضور دائمی و قضاوت بازیهای همکاران رسانه را بر عهده داشت. در سفرهای داخلی و خارجی قلم ورزش یک پای ثابت برنامه ها بود. در سفر تيم خبرنگاران به امارات و ترکمنستان و برگزاری مسابقات چند جانبه در این کشور و قضاوت بازی‌ها مشارکت دائمی داشت. در سال ۸۰ تیم قلم ورزش میزبان یک تورنمنت با حضور پیشکسوتان تیم های پرسپولیس، استقلال، آرارات، بوتان، شاهین ، باشگاه ایرانیان دوبی پاس و تیم خبرنگاران بود. در آن مسابقات ماندگار و خاطره انگيز محسن زمانی به علی مودت مدیر تيم فوتبال قلم ورزش پیشنهاد داد ، با دعوت از داوران قدیمی از جمله عبدالله موزون و برادران خوشخوان، صالحی ، سعید صدری و منصور احمدی این دورهمی دوستانه را رنگ‌و بویی خاص ببخشیم.
در روز فینال و در یک مسابقه دیدنی چهره هایی چون: همایون بهزادی، حمید شیرزادگان، جعفر کاشانی، حسن حبیبی، استاد نوریان، پرویز ابوطالب ، اکبر کارگرجم، حسین فرزامی، منصور رشیدی و…با قضاوت عبداله موزون،سعید صدری و محسن زمانی همراه شد و همواره در خاطره ها ماند و…
محسن زمانی از دو سال پیش در بستر بیماری بود و همسر وفادارش او را نگهداری می کرد.چندی پیش برای ملاقات ایشان به اتفاق دوستان قلم ورزش و در معیت غلامعلي پیرایرانی در منزل آقای زمانی حاضر شدیم. در یکی دو. ساعتي که خدمت ایشان بودیم از خاطرات گذشته و اوضاع واحوال داوری ها در آن سخن گفت. محسن زماني اهل گلایه نبود و همواره دغدغه ورزش، فوتبال و پیشرفت داوری را در سر داشت.
محسن زمانی پس از یک عمر خدمت به ورزش و قضاوت در عرصه فوتبال و پشت سر گذشتن یک دوره بیماری طولانی مدت، بامداد. پنجشنبه نهم شهريورماه جان به جان آفرین تسلیم کرد و به دیار باقی شتافت. خدایش رحمت کند و با اولیا محشورش گرداند.
.
