اولویت های وزیر آینده ( ۴ )
ورزش زینت تکمیل کابینه شده است!
حسین راغفر
به نظرم موضوعی به نام ورزش ایران شکلی فراتر از تغییر یک فرد دارد. با وجود حضور یک ورزشکار به عنوان وزیر ورزش هم به خواسته خودمان نرسیدیم. این امر دلایل فراوانی داشت. معاونان این وزیر ورزشی از وجاهت ورزشی برخوردار نبودند. آنها تعریف درستی از زوایای مختلف امر ورزش نداشتند. بنابر این وزیر حتی اگر هم می خواست وقتی که معاونانش را برای او انتخاب کرده بودند به جایی نمی رسید.
موضوع ورزش فراتر از تعیین یک نفر به عنوان وزیر است. نظام تصمیم گیری ورزش کشور به مسیری می رود که گویا باید بگوییم راه حلی برای مشکلات آن پیدا نمی شود! در چارچوب نظام تصمیم گیری های اساسی کشور اصلا ورزش جایگاه مناسب ندارد که ما دنبال راه حل مشکلات آن بگردیم. اهمیت ورزش به عنوان نهادی است که کارکردهای گسترده حتی در بخش اقتصادی و دیپلماسی دارد. ورزش نقش مهمی در شکل بخشی به هویت جوانان دارد. ورزش نقشی اساسی در کنترل آسیب های اجتماعی و سلامت جسمی افراد به عنوان آخرین دستاورد دارد. ورزش باعث کاهش هزینه های سلامت در جامعه می شود.
این مبانی ورزش به واقع مورد توجه نیستند تا ورزش در نظام تصمیم گیری های اساسی هیچگاه جایگاه شایسته خود را پیدا نکند. ورزش امروز به شکل زینت تکمیل کابینه مدنظر است. نکته قابل توجه دیگر این که نقش ورزش وقتی که به شکل وزارتخانه درآمد به شدت آسیب پذیرتر هم شد. مداخله شدید نمایندگان مجلس و طمع برخی از آنها برای رای گیری و مشارکت مردم در این باره به شدت وجود آورد. از این طریق ما شاهد ضربات سختی به اصل ورزش هستیم.
مشکل بزرگ دیگر ورزش درگیری وزارت ورزش با فدراسیون هاست. در حالی که این وظیفه کمیته ملی المپیک است. دخالت سیاست در ورزش از همین نقطه آغاز می شود. یکی از اقدامات لازم تغییر “سیستم” از وزارت به معاونت ریاست جمهوری است. به لحاظ ساختاری فدراسیون ها هم باید از وزارت ورزش منفک و به کمیته ملی المپیک به عنوان نهادهای مستقل منتقل شوند. اگر چنین شد وزارت ورزش به بخش ورزش همگانی توجه ویژه داشته باشد. این مسئله مغفول در کشور ماست. آمارهای موجود واقعا در این باره در حد فاجعه است.
عدم توجه به نیازهای جامعه به ورزش را با امری به نام خصوصی سازی به سمتی برده ایم که روز به روز گرانتر و دست نیافتنی تر شده است. به این ترتیب اول باید بستر لازم با شاخصه های موجود را ایجاد و بعد متناسب با آن تغییرات مدیریتی را اعمال کرد. در غیر این صورت به جایی نخواهیم رسید.
