تربیت روزگار!

ناصرخان با توجه به اینکه در بازی با هر دو پا تبحر داشت، در تیم کولاک یعنی تیم دوم باشگاه شاهین، دیگر برایش فرقی نمی کرد،که هافبک چپ باشد یا هافبک راست! او فقط در میدان بازی تلاش می کرد که بهترین خودش باشد! ناصرخان بدلیل سرعت بالایی که داشت در دهه 30 صد متر را در 11 ثانیه می دوید! رکوردی که در همان زمان هم نزدیک شدن به آن برای خیلی ها یک آرزوی دست نیافتنی بود! ناصر خان در زمان هایی، هم هدایت تیم فوتبال جعفری را عهده دار بود، تیمی که هنوز بازیکنان و کادر فنی آن، با او ارتباط داشته و سه شنبه های اول هر ماه هم میهمان ناصرخان هستند! ناصرخان به گفته دوست و دشمن آدم خاصی است! او اهل نمایش نیست! اهل تملق هم نیست. او همه را دوست دارد، و در برخورد با آنهایی هم که اهل تربیت و درست شدن نیستند، ترجیح می دهد که آنها را به حال خودشان رها کرده تا بلکه روزگار آنها را تربیت کند! ناصرخان در سال 1341 و برای نخستین بار در ایران به همراه آقایان علی کاظمی، رسول مددنویی و فکری و با حمایت همه جانبه امیر صالح که آن روزها مدیر کارخانه روغن نباتی قو بود فوتبال محلات را راه اندازی کرد! در آن زمان آقای صالح 700 عدد توپ را در اختیار ناصرخان و دوستانش قرار داد، تا آنها آن توپ ها را در محلات و در بین نوجوانان و جوانان علاقه مند به فوتبال توزیع کنند! که ثمره آن فوتبال محلات هم بازیکنانی شدند که سالها برای تیم ملی فوتبال ایران افتخار آفرینی کردند، تا اینکه آقایی بنام رحیمی به نمایندگی از شهرداری آمد و فوتبال محلات را از چنگ آنها بیرون آورد! اما نکته جالب در این میان این بود که بواسطه پول و امکاناتی که شهرداری در اختیار داشت و دارد، ناصرخان و دوستانش از این موضوع نه تنها ناراحت نشدند، بلکه از این کار استقبال هم کردند! چرا که اعتقاد داشتند که با آمدن پای شهرداری به میان، قطعا شرایط فوتبال در محلات بهتر خواهد شد! در زمان ریاست آقایان داریوش مصطفوی، محسن صفایی فراهانی و محمد دادکان بر فدراسیون فوتبال ناصرخان موضوع مهارتهای فوتبال را پیش کشیده و آن را راه اندازی کرد. کاری که 9 سال ادامه داشت و خیلی هم برای فوتبال ایران مثمرثمر بود. البته در بین این سه رئیس فدراسیون فوتبال که همگی به ناصر خان لطف داشتند و ناصرخان هم به نیکی از آنها یاد می کند، اما محمد دادکان برای احیا موضوع مهارتهای فوتبال بیشتر از بقیه به ناصر خان کمک کرد و آن هم دلیلش این بود که دوستی ناصرخان با محمد دادکان به زمان ریاست دادکان بر فدراسیون فوتبال خلاصه نمی شد، چرا که آنها از زمان باشگاه شاهین با هم دوست و رفیق بودند و طبیعی هم این بود که این دوستی دیرینه منجر به این حمایت های قابل تقدیر شود! ناصرخان علیرغم دوستی خاصی که با محمد دادکان داشته و دارد، بهترین فدراسیون فوتبال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی را فدراسیون محسن صفایی فراهانی می داند و می گوید: در زمان محسن صفایی فراهانی و فدراسیون او کارهای زیر ساختی بسیاری انجام شد. صفایی فراهانی برنامه داشت، هدفمند حرکت می کرد و در یک کلام عاشق کارش بود. ( ادامه دارد )