پرستو حبیبی و نا ممکنی که ممکن شد!

هیچ عاملی به جز یک اراده قوی، خانوادهای همراه و پشتیبان و یک حامی به تمام معنا ، نمی تواند موفقیت یک ورزشکار حرفه ای را رقم بزند. خصوصا اینکه این ورزشکار، معلول هم باشد. داستان زندگی پرستو حبیبی نایب قهرمان رقابت های پارالمپیک 2024 پاریس بدون شک برای خیلی ها می تواند یک درس آموزنده و انگیزشی بزرگ باشد.

پرستو از همان بدو تولد، بدلیل آنچه پزشکان نامش را کمبود اکسیژن گذاشتند، دچار معلولیت و یا به تعبیر دیگر CP بود و همین معلولیت می توانست کار او را برای ادامه زندگی در خرم آباد سخت کند. اما یک مادر به تمام معنا و شیر زن لک و یک پدر و خانواده تلاشگر چنان آینده ای را برای او رقم زدند که می تواند الگویی به تمام معنا برای همه خانواده هایی باشد که در جمع خود کودک معلولی را دارند و آنها را همراهی می کنند. پرستو کلاس هشتم راهنمایی بود که مادرش خبر دار شد که فردی بنام دکتر بهرامی برای استعداد یابی معلولین و توان یابان به خرم اباد آمده است. او که گویا منتظر چنین خبری بود، با سرعت برق و باد شال و کلاه کرد و دخترش را نزد او برد و دکتر بهرامی هم پس از یک سری تمرینات تخصصی متوجه استعداد او شد و از همان جا بود که زندگی پرستو شکل دیگری به خود گرفت. او پس از 6 ماه تمرین در رقابت های قهرمانی کشور در رقابت های پاراکلاب دوومیدانی صاحب مدال برنز شد، و بعد از آن می خواست که به رقابت های جوانان در کشور بحرین اعزام شود، که در اصطلاح پای پله های هواپیما بنابدلایلی از پرواز جا ماند تا همین اتفاق، اتفاق بزرگتری را برای او رقم بزند و خانواده اش تصمیم بگیرند که برای ادامه فعالیت های ورزشی پرستو راهی رباط کریم شوند.

عزیمت به تهران

حذف از اعزام بر روحیه پرستو اثر بدی گذاشت. او یک هفته تمام لب به غذا نمی زد! افسرده شده بود و حتی دوست نداشت که با نزدیکترین افراد هم صحبت کند. دهان و گلویش زخم شد و این اتفاق اثر بد خودش را بر روی او گذاشت. خانواده اش به این نحوه برخورد اعتراض کردند، که پاسخ مسئولان این بود: بیآید و در رقابت های رده سنی بزرگسالان شرکت کند! که علیرغم این تبعیض ناروا پرستو آمد و در مسابقات بزرگسالان رکورد زد تا شایستگی خودش را به اثبات رسانده باشد. بعد این اتفاق پرستو یکسال هم بدلیل شیوع بیماری کووید 19 یا بهتر بگوئیم کرونا از مسابقات دور ماند و خانواده اش وقتی شرایط را اینگونه دیدند، تصمیم به مهاجرت گرفته و راهی تهران شدند و در رباط کریم سکونت گزیدند. تا بلکه پرستو با این نقل مکان بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.

شهردار جور مسئولان ورزش را کشید!

8 ماه پیش خانواده پرستو نه یکبار بلکه دوبار بسراغ مسئولان ورزش رباط کریم رفته و ماجرا را برای آنها تعریف کردند تا بلکه حمایتی از سوی آنها برای پرستو صورت پذیرد، اما ماحصل این رفت و آمد هیچ توجهی نبود تا اینکه حمید رضا اله یاری شهردار رباط کریم در جریان وضعیت پرستو قرار گرفت و دستورات لازم را برای حمایت همه جانبه از این دختر پارالمپیکی را داد و همین توجه باعث شد تا ایشان نقش بسزایی در موفقیت پرستو در رقابت های پاراالمپیک پاریس داشته باشد. او در حمایت از دختر ایران سنگ تمام گذاشت و بقولی که در ارتباط با حمایت از پرستو داده بود عمل کرد.

تغییر رفتار مردم

رفتار و برخورد مردم با پرستو بعد از رقابت های پارالمپیک پاریس بسیار تفاوت کرد. پرستو در فضای مجازی سه هزار دنبال کننده دارد، دنبال کننده هایی که با پیام های پرمهرشان بدفعات اشک پرستو را درآورده اند. آنها برای پرستو پیام های ذلگرم کننده و روحیه بخشی می فرستند و او را دختر ایران خطاب می کنند که پرستو با این صفت بسیار خوشحال تر و با انگیزه تر از قبل به افتخار آفرینی فکر می کند.

شیر زن لک

در هنگام تمرینات بدنسازی و پرتابها مادرش یعنی همان شیر زن لک باید همواره و همه جا به همراهش باشد و به او کمک کند. متاسفانه در رباط کریم، امکاناتی برای پرتاب نیست یا اگر هم باشد، مربی متخصص آن نیست، اما مادر پرستو در چنین شرایطی نقش مربی را برای دخترش ایفا می کند.پرستو خودش برنامه تمرینات بدنسازی خودش را می نویسد و متعاقب آن آنها را انجام می دهد. اما برای انجام برنامه های پرتابی خود در تهران مربی حرفه ای دارد که باید نزد ایشان بروند.. آنها برای رفتن و برگشتن ازتمرینات همه روزه 90 دقیقه در راه هستند و این زمان نسبتا زیاد، پرستو را حسابی خسته می کند. اما خانواده پرستو حالا بدنبال محل تمرینی در رباط کریم هستند تا مشکلات او را بنوعی حل کرده باشند.

شروع نقره ای

وقتی پرستو توانست در نخستین پاراالمپیک خود مدال نقره بگیرد، چنین بنظر می رسد که کسب مدال طلا هم برای او چندان دور از دسترس نباشد.

پرستو در رقابت های پاراکلاب دوومیدانی پارالمپیک 2024 پاریس، 16 رقیب جدی از کشورهای مختلف جهان داشت و توانست بیشتر از خیلی ها 26 متر پرتاب و نقره بگیرد.

عدم تبعیض در بین قهرمانان

چیز زیادی نمی خواهد، فقط خواسته آنها این است که در پرداخت پاداش ها مسئولان هیچ تبعیضی بین آنها و ورزشکاران المپیکی قائل نشوند. آنها مدعی این واقعیت هستند که در شرایطی سخت تر از المپیکی ها تمرین می کنند و پرچم مقدس جمهوری اسلامی را به احتزاز در می آورند. هنوز پاداشی به آنها داده نشده و هر چه که بوده، وعده و وعیدهایی است که این قهرمانان انتظار دارند که هر چه زودتر جامه عمل بپوشاند.

پیش بینی حقوق برای قهرمانان معلول

پرستو و قهرمانان دیگری همچون پرستو در طول سال به جز ایامی که در اردو هستند، هیچ حقوقی ندارند و در شرایط سخت به تمرینات خود می پردازند. خانواده پرستو برای خرید نیم کیلو مکمل خارجی 2 میلیون تومان هزینه پرداخت می کنند و این تنها یک قسمت از هزینه هایی است که این قهرمانان حرفه ای دارند.

تصادف هولناک

پرستو بهمراه خانواده اش یک مرتبه در راه رسیدن به محل تمرین تصادف هولناکی کرده اند و ماشین آنها صد در صد آسیب دید، اما در همان حال و در شرایطی که پرستو آسیب دیده بوده و سرووضعی خونین داشت باز خودش را به محل تمرین رساند تا عقب نماند!

مسابقه در شرایط سخت

پرستو در شرایطی گام به مسابقات پاراکلاب المپیک 2024 گذاشت که باران شدیدی در پاریس می بارید و لباس هایش خیس و سنگین شده بود. ضمن اینکه منطقه ای هم که باید پرتاب را از آنجا انجام می داد هم پر از آب بود و شرایط را برای او سخت و دشوار کرده بود. اما پرستو مطمئن بود که مدال خواهد گرفت که بقولش هم عمل کرد و مدال نقره بازیها را برای ایران به ارمغان آورد کار بزرگی که پرستو اعتقاد دارد هدیه خداوند به او بوده است.

آینده نزدیک

رقابت های پاراکلاب قهرمانی جهان قرار است بهار سال آینده در کشور هندوستان برگزار خواهد شد، رقابت هایی که پرستو هم در آن شرکت خواهد داشت و قول داده است مدال طلای آن رقابت ها را از آن خود کرده و با آن دل مردم ایران را شاد کند.